Duch, dusza i ciało. Wiara w codzienności i duchowość w codzienności - Danuta Kamińska

Jak wiara w Boga wpływa na nasze rozumienie i doświadczanie świata? Czy stoi ona w sprzeczności z najnowszymi odkryciami naukowymi? Dlaczego to właśnie Bóg nadaje sens wszystkiemu, co nas otacza?

Oryginalna i niesłychanie inspirująca odpowiedź na te pytania stanowi treść znakomicie napisanej książki Gavina Ortlunda. Uważa on za niewystarczające tradycyjne podejście do tej tematyki, w ramach którego pojawiały się rozmaite dowody i systemy mające wykazać sensowność wiary w Boga. Tego typu próby często ograniczały się do intelektualnych poszukiwań, a ich rezultatem były argumenty wyłącznie natury logicznej.

Zdaniem Ortlunda ani człowieka, ani Boga nie można ujmować wyłącznie w kategoriach intelektu. Sięga on po cztery klasyczne argumenty za istnieniem Boga – z przyczyny, sensu, moralności i celowości – ale przedstawia je w zupełnie nowej odsłonie i w perspektywie prawdy, dobra i piękna. W swojej genialnej reinterpretacji nie tylko dowodzi spójności i sensowności chrześcijaństwa, ale też ukazuje wielkość i nieskończoną wartość osoby ludzkiej. 

To książka dla tych, którzy wierzą, tych, którzy wątpią, ale i tych, którzy nie wierzą, lecz poszukują odpowiedzi na pytanie o sens życia i świata. 

Spotkanie legendarnego reżysera Martina Scorsese i jezuity Antonia Spadaro SJ, które przerodziło się w fascynujące rozmowy o wierze, sztuce i duchowości, znalazło swoje odzwierciedlenie w książce "Dialogi o wierze". To wyjątkowa pozycja, która odsłania głęboko osobiste refleksje Scorsese na temat sacrum i jego twórczości filmowej.

"Dialogi o wierze" to książka będąca zapisem wyjątkowych rozmów pomiędzy dwoma wybitnymi postaciami – Martinem Scorsese, światowej sławy reżyserem, oraz Antonio Spadaro SJ, jezuitą i znanym intelektualistą. Rozmowy, które rozpoczęły się w 2016 roku, dotykają kluczowych dla obu autorów tematów, takich jak duchowość, łaska, zbawienie oraz rola sztuki w ukazywaniu tajemnic wiary.

Scorsese, autor filmów takich jak Milczenie i Ostatnie kuszenie Chrystusa, w rozmowie z ojcem Spadaro dzieli się swoimi osobistymi doświadczeniami i przemyśleniami, które zainspirowały jego twórczość. W książce porusza tematy związane z jego młodzieńczym doświadczeniem sacrum, pragnieniem zostania księdzem, a także analizuje zło i możliwość spotkania Jezusa w codziennym życiu.

Książka jest nie tylko dialogiem o wierze, ale również refleksją nad tym, jak sztuka może stać się medium przekazującym głębokie duchowe treści.

Seria medytacji, w których Chrystus zwraca się do ludzkiej duszy, uświadamia nam na nowo bezgraniczną łagodność i miłość, jaką darzy nas Zbawiciel. To dzieło przejmujące, a zarazem przepiękne i przystępne, cechujące się literackim kunsztem i głębią pobożności.

Czytelnicy zauważą nawiązania do klasyki literatury duchowej, jak też do wizerunku Chrystusa Miłosiernego, ku któremu kierujemy słowa zawierzenia: „Jezu, ufam Tobie”.

Kluczem do zrozumienia treści jest właśnie ufność będąca konieczną odpowiedzią na miłość, jaką obdarza nas Stwórca. Dzięki niej wchodzimy w osobistą relację z Chrystusem, stając się odbiciem Zbawiciela.

Wyjątkowe połączenie duchowości benedyktyńskiej i ignacjańskiej

Droga do wolności i uzdrowienia

Kiedy stajemy się jednością z sobą samym, z innymi ludźmi i z Bogiem, otwierają się przed nami nowe możliwości zmieniania świata oraz naszego życia.

Jak pokazuje ta książka, drogą, która pozwala przezwyciężyć obecny w nas chaos, jest prosta medytacja. Nie jest ona czymś oddalonym od codzienności. Nie wyprowadza nas ze świata, lecz w niego wprowadza. Dzięki niej stajemy się bardziej świadomi samych siebie, dojrzali.

Praktyczny przewodnik modlitwy wewnętrznej, który łączy w sobie solidną doktrynę duchową z prostym, duszpasterskim podejściem.

Książka jest owocem wielu doświadczeń autora jako spowiednika i kierownika duchowego oraz człowieka, który sam żył na co dzień modlitwą i na drogach modlitwy wewnętrznej się uświęcał.

Bł. Maria Eugeniusz od Dzieciątka Jezus w prosty sposób wyjaśnia czytelnikowi podstawowe zagadnienia z życia modlitwy. Powołując się na nauczania św. Jana od Krzyża i św. Teresy od Jezusa tłumaczy, w jaki sposób wiara, nadzieja i miłość związane są z naszym intelektem, pamięcią oraz wolą i w jaki sposób dary Ducha Świętego (dar mądrości, rozumu, rady, męstwa, wiedzy, bojaźni Pańskiej oraz pobożności) stają się światłami „oświecającymi” nasze akty wiary, nadziei i miłości.

Przestrzega też czytelnika przed niewłaściwymi oczekiwaniami wobec modlitwy, związanymi z poszukiwaniem różnych doświadczeń intelektualnych, emocjonalnych czy charyzmatycznych ponieważ Bóg wymyka się naszym wszelkim rozumowym pojęciom.

Konferencje ks. Krzysztofa akcentują i ukazują nieustanne udzielanie się Ducha św. podczas sprawowania sakramentów.

Czerpiąc z bogactwa Wschodu i Zachodu, Autor pomaga nam uświadomić sobie niezastąpiony dar Ducha w sakramentalnych spotkaniach z Bogiem. Tym, co zachwyca w pełnym mocy działaniu Ducha, jest Jego subtelna obecność.

Duch jest jak kropla rosy z nieba, która nawadnia naszą ziemię, pozostając często niezauważona. Kościół zdumiewa się pokorą Ducha Świętego, który działa z mocą, a jednocześnie w ukryciu, w uniżeniu (...). Pięknie o owej skromności Ducha mówi ks. Krzysztof, nazywając Go "nieznanym Bogiem". I dodaje: "Jest nieznany dlatego, że On sam chce takim być".