Ksiądz Dolindo na Górze Błogosławieństw - Ks. Pasquale Rea

Maryja była niezwykle ważna w życiu ks. Dolindo Ruotolo. Kapłan z Neapolu każdą chwilę swojego życia poświęcał Matce Bożej, rozmawiał z Nią i notował uważnie Jej słowa.

Szymon Królikiewicz sięgnął do nieznanych w Polsce dzieł autora modlitwy Jezu, Ty się tym zajmij!, by odkryć głębię relacji, jaką ks. Dolindo nawiązał z Maryją.

Wyłania się z nich obraz wybrańca Maryi, podążającego za ukrzyżowanym Chrystusem drogą Matki Bożej i wiernego sługi Różańca.

Jaką tajemnicę skrywa duchowa bliskość ks. Dolindo z Matką Chrystusa?

Świadom tego, że zbawienie rodzin zależy dziś, tak jak zawsze, przede wszystkim od matek, Autor w trzeciej w tym trzecim tomie małej serii duchowej kieruje do serca mam serdeczny apel Pana, w stylu typowym dla siebie, powściągliwym i porywającym, przy pomocy typowego rozumowania, które łączy w sobie logikę Boską i ludzką.

fragm. Prezentacji

Jak niewiele trzeba, żeby sprawić drugiemu człowiekowi radość, żeby wywołać na jego twarzy uśmiech!

Działajmy zatem – małe gesty o wielkim znaczeniu: dawanie miłości.

Bransoletka żelowa z napisem "Idę za Jezusem" i rysunkiem stóp. Bransoletka w kolorze zielonym

Ze względu na fałszywe oskarżenia Ksiądz Dolindo Ruotolo przez 16 lat był zawieszony w kapłańskiej posłudze przez Święte Oficjum. Przeżywał bardzo boleśnie to oddalenie.

O czym wtedy myślał? Czym dzielił się ze swoimi bliskimi i duchowymi dziećmi?

Posłuszny spowiednikowi pisał do nich listy, które opublikowane zostały w tym zbiorze.

Mimo doświadczonej niesprawiedliwości, Ojciec Dolindo pozostał wierny Kościołowi i zachęcał swoje duchowe dzieci, aby nie gorszyły się błędami, jakie mogą popełnić niektórzy członkowie Kościoła, ale aby widziały zawsze i we wszystkim boże działanie.

Grazia Ruotolo, bratanica i ostatnia żyjąca krewna ks. Dolindo, postanowiła podzielić się dziedzictwem życia swego ukochanego stryja. Jej wspomnienia, zebrane świadectwa i anegdoty oraz zbiór dotąd nieopublikowanych zdjęć i dokumentów zabierają czytelnika w niezwykłą podróż, która pozwoli jeszcze lepiej poznać autora modlitwy Jezu, Ty się tym zajmij!.

Przekonaj się, jaką autentyczną wiarą i ogromną miłością do Boga kierował się kapłan, którego sam święty ojciec Pio nazywał apostołem z Neapolu.
 
Książka ukazuje się w 50. rocznicę śmierci ks. Dolindo.

Moja relacja ze stryjem pogłębiła się w okresie poprzedzającym drugą wojnę światową. Ileż odbyliśmy spowiedzi, rozmów twarzą w twarz! Prosiłam go o radę w chwilach niepokoju, lęku ...

Teksty zawarte w niniejszej książce to medytacje o Niepokalanej, które zostały spisane przez Księdza Dolindo Ruotolo dla jego duchowych córek w czasie, gdy znajdował się w Rzymie i był poddawany przesłuchaniom przez Święte Oficjum.

Jak sam twierdził, nie powstałyby one, gdyby nie interwencja Najświętszej Maryi Panny, która obdarowała go szczególnymi łaskami oświecenia, bez jakich nie byłby w stanie nic napisać.

Wyłania się z nich obraz Niepokalanej, która jest naszą przewodniczką, orędowniczką, Matką Miłosierdzia. Nie jest kimś odległym, ale zna nas, rozumie nasze problemy, ograniczenia, towarzyszy nam. Czeka. Zagłębiając się w kolejne rozważania, odkrywamy dar proroctwa Księdza Dolindo, na długo przed Soborem Watykańskim II pisał o Kościele i świecie, jakie oglądamy dzisiaj, chociaż czasem ciężko nam się z tym pogodzić.

Jezus zdołał odmienić ludzkie opinie na temat losu – przez nas uznawanego za nieszczęśliwy – tych, którzy nie posiadają bogactwa, władzy ani zaszczytów, nie korzystają z ziemskich dóbr ani przyjemności. Jednym słowem: tych, którzy nic nie mają, niczego nie mogą i nic nie znaczą.

Jego niepozostawiające wątpliwości słowa mogą wydać się nie na miejscu, a nasze kryteria są tak różne, że prowokować mogą jednocześnie pytanie o to, czy to my mylimy się w oglądzie i ocenie funkcjonowania świata, czy też myli się On.

Błogosławieństwa proponują drogę wolności, która wymaga od nas zmiany.

W istocie, pragnąc żyć ubóstwem Błogosławieństw, nie wystarczy zrezygnować z bogactwa, zaszczytów, przyjemności. Trzeba również odrzucić egoizm egzystencji i własnej woli. […] Sens ubóstwa tkwi w głoszeniu Boga jako prawdziwego bogactwa serca.

Nienasycenie dobrami materialnymi nie jest niczym innym, jak skrywaną potrzebą Nieskończoności.