LIST DO RZYMIAN. Katolicki Komentarz do Pisma Świętego - Scott W. Hahn

Dzieje Apostolskie spełniają w Nowym Testamencie niepowtarzalną rolę. Dlaczego? Ponieważ zostały napisane przez autora Ewangelii według św. Łukasza, jako jej dalszy ciąg, stanowią więc jej kontynuację. Dają obraz tego, jak uczniowie Jezusa Chrystusa kontynuowali Jego misję.

W 5. tomie serii Katolickiego Komentarza do Pisma Świętego czytamy:

Dzieje Apostolskie ukazują Kościół napełniony misjonarskim dynamizmem. Duch w potężny sposób za pośrednictwem apostołów, diakonów, proroków i zwykłych wiernych, pociąga innych ludzi do Chrystusa (...). Łukasz przedstawia cechy charakteru, mające zasadnicze znaczenie dla uczestniczenia w misji Chrystusa: miłość do Boga i innych ludzi, pragnienie cierpienia dla Ewangelii, posłuszeństwo Duchowi Świętemu, odwagę, wierność, wytrwałość, śmiałość (...). Dzieje Apostolskie mogą zatem odnowić nasz sposób pojmowania powołania Kościoła do ewangelizacji, a także naszego powołania ewangelizacyjnego, jako pojedynczych osób wierzących w Chrystusa.

Po komentarzach do Ewangelii wg św. Mateusza i św. Marka przyszedł czas na komentarz do Ewangelii wg św. Łukasza, czyli III tom serii Katolicki Komentarz do Pisma Świętego.

Przedstawiając życie i nauczanie Jezusa Chrystusa, Ewangelia Łukasza jest m.in. tekstem historycznym poprzedzonym starannymi badaniami i opartym na relacjach naocznych świadków oraz na innych wiarygodnych źródłach. To również dzieło teologiczne mające pokazać czytelnikom, że orędzie chrześcijańskie jest prawdą i Jezus Chrystus jest rzeczywiście Zbawicielem, Mesjaszem, Panem i Synem Bożym.

Ewangelia Łukasza posiada wszystkie wspomniane cechy, a ponadto jest tekstem natchnionym, komunikując nam to, co Bóg chciał, by zostało spisane dla naszego zbawienia. 

Po trzech pierwszych komentarzach do Ewangelii według św. Mateusza, św. Marka, św. Łukasza przyszedł czas na IV tom serii Katolicki Komentarz do Pisma Świętego, czyli komentarz do Ewangelii według św. Jana.

Wczesna tradycja chrześcijańska identyfikuje Ewangelię Jana jako ostatnią z czterech, a badacze zwykle datują jej powstanie na 90 rok n.e. Ta księga biblijna jest przesycona światem żydowskim pierwszego wieku. Na jej kartach można znaleźć Boże pouczenia wyrażone w prostych obrazach, takich jak woda i światło, w łatwych do zapamiętania opowieściach.

W trwającym Roku Wiary oddajemy do rąk naszych Czytelników 58. numer „Zeszytów Formacji Duchowej”, poświęcony tematowi, można rzec, najbardziej serdecznemu i kluczowemu dla życia wierzącego chrześcijanina. Chodzi o osobiste spotkanie z Chrystusem. Bez więzi z Nim serce chrześcijanina przestaje bić, a wiara przestaje istnieć