Pierwszy List do Koryntian. Katolicki komentarz do Pisma Świętego - George T. Montague SM

Dzieje Apostolskie spełniają w Nowym Testamencie niepowtarzalną rolę. Dlaczego? Ponieważ zostały napisane przez autora Ewangelii według św. Łukasza, jako jej dalszy ciąg, stanowią więc jej kontynuację. Dają obraz tego, jak uczniowie Jezusa Chrystusa kontynuowali Jego misję.

W 5. tomie serii Katolickiego Komentarza do Pisma Świętego czytamy:

Dzieje Apostolskie ukazują Kościół napełniony misjonarskim dynamizmem. Duch w potężny sposób za pośrednictwem apostołów, diakonów, proroków i zwykłych wiernych, pociąga innych ludzi do Chrystusa (...). Łukasz przedstawia cechy charakteru, mające zasadnicze znaczenie dla uczestniczenia w misji Chrystusa: miłość do Boga i innych ludzi, pragnienie cierpienia dla Ewangelii, posłuszeństwo Duchowi Świętemu, odwagę, wierność, wytrwałość, śmiałość (...). Dzieje Apostolskie mogą zatem odnowić nasz sposób pojmowania powołania Kościoła do ewangelizacji, a także naszego powołania ewangelizacyjnego, jako pojedynczych osób wierzących w Chrystusa.

Po komentarzach do Ewangelii wg św. Mateusza i św. Marka przyszedł czas na komentarz do Ewangelii wg św. Łukasza, czyli III tom serii Katolicki Komentarz do Pisma Świętego.

Przedstawiając życie i nauczanie Jezusa Chrystusa, Ewangelia Łukasza jest m.in. tekstem historycznym poprzedzonym starannymi badaniami i opartym na relacjach naocznych świadków oraz na innych wiarygodnych źródłach. To również dzieło teologiczne mające pokazać czytelnikom, że orędzie chrześcijańskie jest prawdą i Jezus Chrystus jest rzeczywiście Zbawicielem, Mesjaszem, Panem i Synem Bożym.

Ewangelia Łukasza posiada wszystkie wspomniane cechy, a ponadto jest tekstem natchnionym, komunikując nam to, co Bóg chciał, by zostało spisane dla naszego zbawienia. 

Po trzech pierwszych komentarzach do Ewangelii według św. Mateusza, św. Marka, św. Łukasza przyszedł czas na IV tom serii Katolicki Komentarz do Pisma Świętego, czyli komentarz do Ewangelii według św. Jana.

Wczesna tradycja chrześcijańska identyfikuje Ewangelię Jana jako ostatnią z czterech, a badacze zwykle datują jej powstanie na 90 rok n.e. Ta księga biblijna jest przesycona światem żydowskim pierwszego wieku. Na jej kartach można znaleźć Boże pouczenia wyrażone w prostych obrazach, takich jak woda i światło, w łatwych do zapamiętania opowieściach.

List Pawła do Galatów budzi od dawna zainteresowanie czytelników, ponieważ rzuca wiele światła na wczesną historię Kościoła, doktrynę chrześcijańską i na uderzającą osobowość jego autora. Podtrzymuje równocześnie to zainteresowanie, gdyż przedstawiane w nim z pasją nauczanie jest zawsze istotne dla wiary i życia chrześcijan. (…) Podejmuje kluczowy i zasadniczy element teologii Pawła – usprawiedliwienia przez wiarę w Chrystusie.

To nauczanie, ze względu na jego podstawowy charakter, zasługuje na to, by regularnie do niego wracać, o czym często zapominamy. (…) Ponieważ jednak łatwo ulegamy skłonności, by nadzieję zbawienia pokładać w dobrych uczynkach oraz intencjach, zastępując tym samym wiarę w Chrystusa ludzkimi czynami, dlatego trzeba zawsze przypominać podkreślanie przez Pawła z całą mocą usprawiedliwienia przez wiarę. (fragment książki)