ODNOWA I POJEDNANIE Rekolekcje dla Kapłanów - Abp Fulton Sheen

Jest to zbiór 26 listów i encyklika O Eucharystii w życiu Kościoła, kierowanych do księży w każdy Wielki Czwartek przez cały okres pontyfikatu Ojca Świętego Jana Pawła II. Warto sięgnąć do tej skarbnicy myśli świętego Papieża o kapłaństwie, o służbie Bogu i człowiekowi, o Eucharystii.

Publikacja skierowana jest do wszystkich – do prezbiterów, ale i do każdego kto korzysta z ich posługi.

Patronat nad tą publikacją objęło Krajowe Duszpasterstwo Apostolatu Modlitwy za Kapłanów Margaretka.

Książka jest propozycją tygodniowych rekolekcji ze słynnym kaznodzieją Domu Papieskiego kard. Ranierem Cantalamessą skierowaną głównie do kapłanów, zakonników i kandydatów do kapłaństwa.

Rozważania te są bowiem zapisem rekolekcji wygłoszonych dla biskupów amerykańskich w 2019 roku w Chicago. Dotyczą dwóch zasadniczych kwestii istotnych dla kapłana: osobistego uświęcenia, czyli odpowiedzi na pytanie, co to znaczy „być z Jezusem”, oraz jego działalności duszpasterskiej wyrażającej się w stwierdzeniu „iść i głosić”.

Jak sugeruje tytuł książki, ma on być pasterzem i rybakiem, czyli głosić słowo i udzielać sakramentów tym, którzy trwają w Kościele, oraz szukać tych, którzy są od niego daleko.

Ciekawym dodatkiem do treści rekolekcji są katechezy mistagogiczne o Eucharystii. 

Z lektury tej wynika, iż sakrament pokuty zajmuje ważne miejsce w duchowości kapłana. Im częściej i gorliwiej kapłan będzie korzystał z sakramentu pokuty i pojednania, tym głębsze będzie prowadził życie duchowe i tym ofiarniej będzie służył bliźnim.

Praca ks. Mikołajczaka może posłużyć jako pomoc w dyskusjach na temat roli i miejsca sakramentu pokuty i pojednania w duchowym wzroście człowieka oraz w formacji stałej kapłanów.

Ikona Jezusa Chrystusa Najwyższego Kapłana.

Wykonana na desce olchowej, ręcznie złocona złotem płatkowym. Ikona wykonana jest unikalną technologią nanoszenia obrazu na drewno.

Ikona ta przystosowana jest do powieszenia. Każda nasza ikona posiada złocony certyfikat.

Rozmiar ikony 17 x 23

Przez kilkanaście wieków zakonnice słuchały kazań, konferencji, rekolekcji, pouczeń, a zawsze w pokornym milczeniu, jak te nieme bydlątka: cokolwiek im mówiono, umiały tylko potakiwać. Czasem się któraś wyłamała, ale bardzo rzadko! Założenie ze strony kaznodziejów było niewątpliwie takie, że zawsze, w każdej sprawie i w każdych okolicznościach, oni wiedzą lepiej; zakonnice zaś nauczyły się to akceptować, najpierw dlatego, że potrzebują celebransa i muszą przyjmować jego warunki; a potem już z tradycji i z przyzwyczajenia.

"Znałam zakonnicę, której siostrzeniec, podówczas kleryk na pierwszym roku, przysłał w prezencie imieninowym nowo wydaną książkę o modlitwie, z dedykacją: „Kochanej cioci... aby ta piękna książka pomogła zrozumieć wartość modlitwy”. Dosłownie. Ciocia była już ćwierć wieku w klasztorze kontemplacyjnym, ale widocznie dotąd nie wiedziała, po co tam siedzi; na szczęście teraz już zrozumie.