Paradoksy katolicyzmu - ks. Robert Hugh Benson

Dzieło bł. ks. Antonia Rosminiego Pięć ran Kościoła Świętego zaliczyć można do tekstów teologicznych w kategorii „klasyka”. To książka o tym jak kochać Kościół, pamiętając, że jest to wspólnota bosko-ludzka, która mieści w sobie element Boży, czyli świętość, oraz element ludzki, jaką jest grzeszność.

Bł. Antonio Rosmini pozostał wierny swojej miłości wobec Kościoła nawet wtedy, gdy jego dzieło w roku 1849 umieszczono na Indeksie Ksiąg Zakazanych. Swoją bezwarunkową miłość wobec Oblubienicy Chrystusa wyraża tymi słowami:

W podporządkowaniu się – co uczyniłem z pełnym przekonaniem – dekretowi sporządzonemu przez odpowiednie władze, choć wydawał mi się zaskakujący i nieoczekiwany, uczyniłem jedynie to, co każdy syn Kościoła, spośród których jestem ostatni, winien w prostocie podjąć. Z łaski Boga zdarzenie to nie ujęło mi ani na jotę pokoju. Bóg jest mi świadkiem, że napisałem to, mając na myśli dobro świętego Kościoła oraz bliźniego. Poddaję wszystko pod najwyższy osąd Kościoła, który w tych sprawach jest prawdziwym arbitrem. Jeśli zdecydował on, iż lepiej będzie zabrać sprzed oczu wiernych owe moje sugestie i rady, niechże i tak będzie.

Niedługo po śmierci Rosminiego w 1855 roku pojawiają się liczne łaski doznawane za wstawiennictwem zmarłego. Zebrano ponad trzysta świadectw o świętości życia ks. Antonia.

Odkryj żywy Kościół i zacznij go tworzyć 

Czy Kościół jest dla ciebie ważny? Czy czujesz się w nim jak w domu? Czy wciąż jest dla ciebie wspólnotą żywą? 

Kardynał Grzegorz Ryś w trzech obrazach ukazuje fascynującą wizję Kościoła, jakiego chciał Bóg. Pisze o zstępującym z nieba mieście ludzi wolnych i równych sobie, rodzinie tworzącej nowe więzy krwi oraz oblubienicy Baranka.

W prosty, przystępny sposób wprowadza nas w te zachwycające przestrzenie, zachęcając, byśmy każdego dnia na nowo odkrywali, „jak Bóg pomyślał Kościół”, i starali się Jego pomysł wcielać w życie.

Książka zbiera nauczanie kard. Rysia o Kościele wygłoszone do różnych grup, stając się ważnym zaproszeniem do troski o wspólnotę, którą tworzymy. 

Św. Jan de Ávila uważany jest za bramę mistyki XVI w. Jest on niewątpliwie klasykiem duchowości katolickiej.

Prezentujemy Czytelnikom wybór jego pism do kapłanów. W nich odzwierciedla się dusza tego wielkiego mistrza, który siał ziarno dobrej doktryny i świętego życia w Janie Bożym, Franciszku Borgiaszu, Piotrze z Alcántary, Teresie od Jezusa, Janie de Ribera, Ignacym Loyoli, Ludwiku z Granady, Piotrze Guerrero, Karolu Boromeuszu, Tomaszu z Villanueva, Franciszku Salezym i Alfonsie Marii Liguori oraz wielu innych.

Europa tworzy jeden organizm polityczny, rządzony przez parlament europejski i prezydenta zjednoczonego kontynentu. Do rywalizacji stają imperium amerykańskie i mocarstwo azjatyckie. O losach społeczeństw decyduje politycznie poprawna ideologia zwana humanitaryzmem, konsekwentnie wyrzucająca chrześcijaństwo z przestrzeni publicznej. Katolicy stają się zanikającą mniejszością. Eutanazję zalegalizowano jako wybór dla każdego, kto chce „odejść z godnością”. Islam zagraża Staremu Kontynentowi. Wykluwa się Nowy Porządek Świata.

Brzmi znajomo, prawda? Tyle, że powieść została napisana ponad 100 lat temu. W roku 1907. Ojciec Święty Franciszek, wracając do Rzymu z pielgrzymki na Filipiny w styczniu 2015 roku, powiedział: „Jest taka książka, przepraszam, że robię reklamę, została napisana w 1907 roku w Londynie….Nosi tytuł „Władca świata”, a autorem jest Robert Hugh Benson. I chociaż została napisana w 1907 roku, to warto ją przeczytać, a czytając ją dobrze zrozumiecie, co mam na myśli mówiąc o kolonizacji ideologicznej“.