Wzięli Maryję do siebie. Duchowość maryjna Świętych Karmelu - Szczepan Praśkiewicz OCD

Złożone do modlitwy ręce, rozanielone spojrzenie, aureola nad głową – to stereotypowy obraz świętego. Do tego historie dokonanych cudów i życia pełnego modlitwy i umartwień. Czy tacy święci są dla nas wzorem? Czy są nam bliscy? A gdyby okazało się, że święci, tak jak normalni ludzie, mieli w swoim życiu historie wzlotów, ale też upadków, że ulegali pokusom, przyjaźnili się z grzesznikami, że mieli krzywy zgryz, zeza i rude włosy? Czy nie takich świętych chcemy poznać – od kuchni, bez retuszu, takich normalnych i po prostu ludzkich? Czy nie z takimi świętymi chcemy się zaprzyjaźnić?

Totus Tuus  (z łac. "Cały Twój") —  dewizą życia Jana Pawła II!

Totus Tuus jest współczesnym ujęciem klasycznego dzieła literatury katolickiej - Traktatu o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny Ludwika de Montfort., z którego zostały zaczerpnięte te słowa. Inspiracją do odświeżenia tego 300 – letniego dzieła  stało się rosnące zainteresowanie osobą Jana Pawła II i jego praktykami całkowitego poświęcenia się Maryi. 

Publikacja ta jest owocem sympozjum mariologicznego zorganizowanego przez Centrum Formacji Maryjnej w Licheniu dnia 21-22 XI 2008 r. Podejmuje refleksję nad misterium Maryi, Matki Życia, ukazanym w świetle Biblii (ks. M. Rosik, Biblijna ikona Maryi Służebnicy Życia), Tradycji (ks. M. Gilski, Maryja, Matka życia w przepowiadaniu Ojców Kościoła), liturgii (S. Koperek CR, Maryja Matka życia w celebracjach liturgicznych Wschodu i Zachodu) i ikonografii (Z. Bator, Maryja i misterium życia w chrześcijańskiej ikonografii) oraz jest inspiracją do ożywienia życia duchowego i pobożności maryjnej świadków i obrońców życia (J. Bolewski SJ, Misterium Niepokalanej ikoną życia w Chrystusie; M. Waluś, Maryja wzorem przyjęcia i troski o życie; ks. J. Królikowski, Maryja w walce dobra ze złem; ks. R. Rogowski, Maryja - Patronka godnej śmierci).

Jak to się stało, że kiedyś pobożność maryjna była uznawana za ukoronowanie całej pobożności katolickiej, współcześnie zaś, w tym najbardziej powierzchownym odbiorze, zdaje się czymś anachronicznym, kojarzonym z „moherowymi babciami”, z infantylno–słodkimi piosenkami znanymi nam ze współczesnej liturgii, z przemysłem kiczowatych butelek w kształcie figurki Matki Boskiej z koroną jako zakrętką?

Jak to możliwe, że nawet wśród samych katolików publiczne odmawianie różańca (będącego przecież tradycyjną metodą katolickiej medytacji) staje się niemal heroicznym wyczynem, bo obarczonym odium śmieszności?

Różaniec cnót Maryi jest przeznaczony dla wszystkich, którzy pragną poznać i naśladować cnoty Matki Bożej. Przeznaczony jest szczególnie dla tych, którzy odziani Szatą Maryi – Szkap­le­rzem świętym – pragną przyoblec się w Jej cnoty, upodobnić się do Niej w postawach wewnętrznych i w zewnętrznym postępowaniu.

Dwadzieścia wybranych cnót Maryi połączo­nych z dwudziestu tajemnicami Różańca świętego można doskonale wykorzystać nie tylko w czasie indywidualnego odmawiania Różańca, lecz także na spotkaniach brackich lub spotkaniach modli­tew­nych innych grup maryjnych.

Będąc połącze­niem rozmyślania o życiu i cnotach Matki Bożej z modlitwą różańcową – jako modlitwa błagalna o nabycie tychże cnót – jest doskonałą pomocą w indywidualnym przygotowaniu duchowym do przeżywania świąt maryjnych, szczególnie w czasie nowenny szkaplerznej (przed 16 lipca).

Tom pism mniejszych obejmuje jej wiersze, dwie sztuki teatralne, modlitwy ułożone przez nią, Rady i wspomnienia zebrane przez s. Genowefę od Najświętszego Oblicza i nowicjuszki oraz Ostanie słowa notowane przez m. Agnieszkę od Jezusa od 1 maja do dnia śmierci s. Teresy od Dzieciątka Jezus. Dlatego Ostatnie słowa traktowane są jak testament duchowy św. Teresy.