Wydawnictwo Flos Carmeli

Módlcie się na różańcu każdego dnia, aby otrzymać pokój dla świata i zakończenie wojny.

Wezwanie to po raz pierwszy zostało przekazane 13 maja 1917 roku, kiedy troje biednych dzieci z Aljustrel, Łucja, Franciszek i Hiacynta, pasło swoje stado na łące zwanej Cova da Iria. Było powtarzane pastuszkom wielokrotnie i we wszystkich objawieniach w taki sposób, że nie ulega wątpliwości, że codzienna modlitwa różańcowa jest naszą drogą i środkiem wiodącym do zbawienia i uzyskania przez wstawiennictwo Maryi wszelkich łask, których nam potrzeba.

Różaniec cnót Maryi jest przeznaczony dla wszystkich, którzy pragną poznać i naśladować cnoty Matki Bożej. Przeznaczony jest szczególnie dla tych, którzy odziani Szatą Maryi – Szkap­le­rzem świętym – pragną przyoblec się w Jej cnoty, upodobnić się do Niej w postawach wewnętrznych i w zewnętrznym postępowaniu.

Dwadzieścia wybranych cnót Maryi połączo­nych z dwudziestu tajemnicami Różańca świętego można doskonale wykorzystać nie tylko w czasie indywidualnego odmawiania Różańca, lecz także na spotkaniach brackich lub spotkaniach modli­tew­nych innych grup maryjnych.

Będąc połącze­niem rozmyślania o życiu i cnotach Matki Bożej z modlitwą różańcową – jako modlitwa błagalna o nabycie tychże cnót – jest doskonałą pomocą w indywidualnym przygotowaniu duchowym do przeżywania świąt maryjnych, szczególnie w czasie nowenny szkaplerznej (przed 16 lipca).

Błogosławiona Karmelitanka Bosa z Ragusy przykładem swojego życia uczy nas miłości do Jezusa w Najświętszym Sakramencie Ołtarza, który przez posługę kapłanów przychodzi, aby być Bogiem z nami.

Bł. Maria od Jezusa Ukrzyżowanego, karmelitanka bosa z Betlejem, wielka czcicielka Ducha Świętego, w swym posłaniu skierowanym do Ojca Świętego napisała, że zapomina się „o prawdziwym nabożeństwie do Ducha Świętego.

Dlatego tyle jest błędu, rozbicia, nie ma pokoju i światła na świecie. Nie wzywa się Światła tak jak należy, a to Światło pozwala nam poznać prawdę”. Wobec tych wyzwań droga Ducha Świętego, Ducha Miłości, wydaje się najbardziej właściwa w czasie, gdy odczuwa się brak miłości. Jednym ze skutecznych rozwiązań jest usilne przyzywanie Ducha Świętego.

Dziś zatem w sposób szczególny jesteśmy wezwani do usilnego przyzywania Ducha Świętego. Pomocą w podjęciu praktyki nabożeństwa do Trzeciej Osoby Trójcy Przenajświętszej może być ten modlitewnik, w którym znajdziemy różne modlitw do Ducha Świętego (litanie, nowenny oraz modlitwy Świętych).

Jan Paweł II powiedział o Elżbiecie od Trójcy Świętej, że jest dla nas „wspaniałym świadkiem radości zakorzenienia i ugruntowania w miłości”. Chociaż żyła tylko dwadzieścia sześć lat, czas ten wystarczył jej, by odkryła, zarówno w kontemplacyjnym życiu świeckim, jak i w życiu karmelitańskiej zakonnicy, tajemnicę miłości Bożej.

Prawda jej życia to przesłanie, że Bóg kocha osobiście każdego z nas i pragnie, abyśmy dali się tej miłości objąć.

O świętym Józefie można mówić, jak św. Grzegorz z Nazjanzu, wynosząc jego godność ponad wszystkich świętych, lub dostrzegać Mistrza codzienności.

Wydaje się, że rozsądek teologiczny korzysta z tych dwóch skrzydeł.

Dlatego z jednej strony skupimy się na geniuszu św.Józefa, szukając źródeł i miary jego wielkości, z drugiej - odkryjemy znaczenie jego duchowego towarzyszenia w codzienności.

Św. Jan de Ávila uważany jest za bramę mistyki XVI w. Jest on niewątpliwie klasykiem duchowości katolickiej.

Prezentujemy Czytelnikom wybór jego pism do kapłanów. W nich odzwierciedla się dusza tego wielkiego mistrza, który siał ziarno dobrej doktryny i świętego życia w Janie Bożym, Franciszku Borgiaszu, Piotrze z Alcántary, Teresie od Jezusa, Janie de Ribera, Ignacym Loyoli, Ludwiku z Granady, Piotrze Guerrero, Karolu Boromeuszu, Tomaszu z Villanueva, Franciszku Salezym i Alfonsie Marii Liguori oraz wielu innych.

Jezus zdołał odmienić ludzkie opinie na temat losu – przez nas uznawanego za nieszczęśliwy – tych, którzy nie posiadają bogactwa, władzy ani zaszczytów, nie korzystają z ziemskich dóbr ani przyjemności. Jednym słowem: tych, którzy nic nie mają, niczego nie mogą i nic nie znaczą.

Jego niepozostawiające wątpliwości słowa mogą wydać się nie na miejscu, a nasze kryteria są tak różne, że prowokować mogą jednocześnie pytanie o to, czy to my mylimy się w oglądzie i ocenie funkcjonowania świata, czy też myli się On.

Błogosławieństwa proponują drogę wolności, która wymaga od nas zmiany.

W istocie, pragnąc żyć ubóstwem Błogosławieństw, nie wystarczy zrezygnować z bogactwa, zaszczytów, przyjemności. Trzeba również odrzucić egoizm egzystencji i własnej woli. […] Sens ubóstwa tkwi w głoszeniu Boga jako prawdziwego bogactwa serca.

Nienasycenie dobrami materialnymi nie jest niczym innym, jak skrywaną potrzebą Nieskończoności.

Prezentujemy O naśladowaniu Chrystusa rozważaniami ks. Félicité Roberta de Lamennais, który swoje tłumaczenie dzieła zaopatrzył w komentarze do każdego punktu.

W niniejszym wydaniu zostały one umieszczone zaraz po tekście Tomasza a Kempis.

Takim właśnie wydaniem posługiwała się św. Teresa od Dzieciątka Jezus. 

Oddajemy do rąk czytelnika trzy krótkie pisma maryjne: Dyskurs o niezwykłym imieniu Maryi, Piętnaście tajemnic Dziewicy Maryi oraz Reguła Dziewicy Maryi mistrzyni wszelkiej doskonałości, wydane pod wspólnym tytułem, nadanym przez wydawnictwo: O imieniu i cnotach Maryi, napisane przez o. Jerónima Graciána de la Madre de Dios - karmelitę żyjącego w XVI wieku, współpracującego ze św. Teresą z Avila.

W Dyskursie o. Graciána poznajemy tajemnicę imienia Maryi, jak dzieci w szkole, uczące się alfabetu i czytania. Stajemy się dziećmi w szkole Maryi. 

Drugie pismo to opis nabożeństwa do imienia Maryi, polegającego na rozważaniu piętnastu tajemnic jej życia, połączonych z odprawieniem piętnastu Mszy Świętych oraz praktycznych rozmyślań o cnotach Maryi. Tajemnice są podzielone, jak te w ówczesnym różańcu...

Ciemności spowijają niejedną drogę, po której kroczymy w życiu. Mrokiem szczególnie dotkliwym jest noc depresji. Świat zamienia się w niej w pełną smutku wegetację. Ale można to przezwyciężyć.

Święty Jan od Krzyża w Drodze na Górę Karmel proponuje, aby każdą naszą ciemność, w tym także depresyjną, włączyć w proces odnowienia naszego ducha. Wystarczy mroki smutku, mroki najciemniejszej nocy, rozpalić płomieniem miłości.

Nowenna miłosierdzia.

Do książeczki dodawana jest relikwia św. Faustyny Kowalskiej