Święty Alfons Maria Liguori książki

Św. Alfons Maria Liguori był wielkim czcicielem Maryi i ukazał Jej rolę w dziejach zbawienia — jako współpracownicy w odkupieniu i Pośredniczki łaski, Matki, Orędowniczki i Królowej.

Dziecię Maryi. Ta nazwa czyni cię prawdziwym dzieckiem Bożym, bratem Pana Jezusa, dziedzicem nieba i zapewnia ci zbawienie.

Św. Alfons Liguori, założyciel Zgromadzenia Redemptorystów i doktor Kościoła, był przekonany, że „Bóg chce mieć wszystkich świętymi, każdego w swoim stanie”. Właśnie dlatego napisał wiele dzieł mających pomóc wiernym w postępowaniu drogą do świętości.

Pozostają one nadal aktualne zarówno z uwagi na teologiczną przenikliwość i  duszpasterską łagodność, jak i prosty, trafiający do każdego język przekazu oraz żarliwą miłość ich autora do Jezusa Chrystusa, którą pragnął zapalić czytelników. 

Niniejszy zbiór zawiera liczne myśli i praktyczne wskazówki Świętego przydatne w codziennym pełnieniu woli Bożej, czyli podążaniu do zbawienia wiecznego.

Jeden z najpiękniejszych tekstów o Matce Bożej, napisany przez  św. Alfonsa de Liguori, gorliwego Jej czciciela.

Od wieków lektura świętych i błogosławionych – wysoko ceniona m.in przez  św. Jana Pawła II. Korzystał z niej św. Charbel.

Wciąż żywe źródło pobożności maryjnej. Skierowany do wszystkich wiernych, duchowy przewodnik o naśladowaniu Maryi.

Wysławianie Maryi jest świadectwem maryjnej duchowości XVIII wieku. Jako wybitny duszpasterz św. Alfons sprzeciwił się silnym w tamtym czasie religijnym prądom myślowym, które utrudniały, a niekiedy wręcz zamykały prostym ludziom drogę do Boga. Jego mariologia była swego rodzaju protestem i „odtrutką” na to wszystko, co uważał za błędne i niebezpieczne dla wiary.

Nieprzemijającą wartością książki jest pełna synowskiej miłości pobożność maryjna autora, który należy do najgorliwszych czcicieli Matki Bożej w historii Kościoła.

Umiłowanie Jezusa Chrystusa w życiu codziennym jest najbardziej dojrzałym dziełem św. Alfonsa, napisanym w ostatnim okresie jego życia. Stanowi swego rodzaju syntezę myśli Świętego nad tym, czym jest życie duchowe. Kreśli w nim „program życia duchowego” dla wszystkich, także dla żyjących z dala od Boga. Proponuje im „drogę doskonałej miłości”, będącą odpowiedzią na niesłychaną miłość Boga objawioną w Jezusie Chrystusie.

Zapewnia, że „jest wielkim błędem to, co mówią niektórzy, że Bóg nie chce, by wszyscy byli świętymi. Bóg chce mieć wszystkich świętymi, a każdego w swoim stanie, zakonnika jako zakonnika, świeckiego jako świeckiego, kapłana jako kapłana, żonatego jako żonatego, sprzedawcę jako sprzedawcę, żołnierza jako żołnierza”.

Druga część Drogi do świętości poświęcona została dążeniu do doskonałości przez praktykowanie cnót i rad ewangelicznych.

Św. Alfons Liguori udziela cennych wskazówek na takie tematy jak pokora ducha, pokora serca, posłuszeństwo, ewangeliczne ubóstwo, skarb dziewictwa, umartwienie zmysłów, wstrzemięźliwość w mowie, cierpliwość i wiele innych.