Rozeznawanie i pełnienie woli Bożej. Wskazówki św. Alfonsa Liguoriego

Wysławianie Maryi jest świadectwem maryjnej duchowości XVIII wieku. Jako wybitny duszpasterz św. Alfons sprzeciwił się silnym w tamtym czasie religijnym prądom myślowym, które utrudniały, a niekiedy wręcz zamykały prostym ludziom drogę do Boga. Jego mariologia była swego rodzaju protestem i „odtrutką” na to wszystko, co uważał za błędne i niebezpieczne dla wiary.

Nieprzemijającą wartością książki jest pełna synowskiej miłości pobożność maryjna autora, który należy do najgorliwszych czcicieli Matki Bożej w historii Kościoła.

Książka "Rozeznawanie duchów" jest adresowana do wszystkich, którzy pragną pogłębić swoją świadomość działania Boga w ich codziennym życiu duchowym. Powinni ją przeczytać rekolekcjoniści, kierownicy duchowi, kapłani i osoby udzielające porad.

Głębokie refleksje o Matce Zbawiciela napisane przez papieża Benedykta XVI.

Niemal od początku istnienia chrześcijaństwa wyjątkową rolę w Kościele odgrywa kult Maryi. Joseph Ratzinger przygląda się temu zagadnieniu w sposób przenikliwy i rozważa je w świetle tekstów biblijnych i pism Ojców.

Wpatruje się w rozmaite oblicza Matki Boga i z dużą wrażliwością je opisuje. Przypomina, że dla człowieka obarczonego doświadczeniem kryzysu cywilizacyjnego Maryja może stać się przede wszystkim realnym znakiem odświeżającej radości spowodowanej bliskością Boga – Słowa, które stało się ciałem.

Rozeznawanie duchowe to podstawowe zadanie chrześcijanina.

Poucza o tym zarówno Pismo Święte, różne dokumenty Kościoła, jak też wielu świętych i błogosławionych. Papież Franciszek w adhortacji Gaudete et exultate podkreśla, że „dzisiaj szczególnie potrzebna stała się postawa rozeznawania”.

Podjęta podczas sesji analiza reguł rozeznawania duchów św. Ignacego Loyoli jest odpowiedzią na wezwanie papieża Franciszka, aby dzisiejsi chrześcijanie byli „ludźmi o zmyśle nadprzyrodzoności, to znaczy obdarzonymi wyczuciem tego, co boskie, i tego, co diaboliczne w odniesieniu do wydarzeń życia ludzkiego i historii”.

Sesja jest skierowana do wszystkich, którzy pragną uczyć się sztuki rozpoznawania działania różnych duchów

Umiłowanie Jezusa Chrystusa w życiu codziennym jest najbardziej dojrzałym dziełem św. Alfonsa, napisanym w ostatnim okresie jego życia. Stanowi swego rodzaju syntezę myśli Świętego nad tym, czym jest życie duchowe. Kreśli w nim „program życia duchowego” dla wszystkich, także dla żyjących z dala od Boga. Proponuje im „drogę doskonałej miłości”, będącą odpowiedzią na niesłychaną miłość Boga objawioną w Jezusie Chrystusie.

Zapewnia, że „jest wielkim błędem to, co mówią niektórzy, że Bóg nie chce, by wszyscy byli świętymi. Bóg chce mieć wszystkich świętymi, a każdego w swoim stanie, zakonnika jako zakonnika, świeckiego jako świeckiego, kapłana jako kapłana, żonatego jako żonatego, sprzedawcę jako sprzedawcę, żołnierza jako żołnierza”.

Św. Alfons Liguori, założyciel redemptorystów i doktor Kościoła, był przekonany, że „Nic na świecie nie jest dla nas takim dobrodziejstwem jak Komunia św.”. Dlatego usilnie zachęcał do przyjmowania jej, by stać się jedno z Jezusem Chrystusem, który jest dla nas Pokarmem na życie doczesne i wieczne.

Największą racją tego jest miłość, którą kocha nas Chrystus i którą my powinniśmy Mu odpowiedzieć.

Taką właśnie żarliwą miłością emanuje niniejszy zbiór myśli, modlitw i wskazówek Świętego, przygotowany dla współczesnych czytelników jako pomoc w lepszym rozumieniu największego i najpiękniejszego daru Bożego dla ludzi: Eucharystii.

PODEJMUJ DECYZJE, DZIĘKI KTÓRYM TWOJE ŻYCIE BĘDZIE TAKIE, JAKIEGO OCZEKUJE BÓG.

Każdego dnia, chwila po chwili, twoje wybory sumują się i albo pogłębiają, albo umniejszają historię twojego życia.

Modlę się o to, by miłość wasza doskonaliła się coraz bardziej i bardziej w głębszym poznaniu i wszelkim wyczuciu dla oceny tego, co lepsze, abyście byli czyści i bez zarzutu na dzień Chrystusa. (Flp 1,9–10)

Książka poświęcona jest drugiej serii Reguł rozeznawania duchów św. Ignacego Loyoli (ĆD 328–336).

Ojciec Ignacy podzielił je bowiem na reguły bardziej stosowne dla pierwszego tygodnia Ćwiczeń, odpowiadające drodze oczyszczającej, oraz te bardziej stosowne w drugim tygodniu i dotyczące drogi oświecającej.

Obie serie są ściśle ze sobą powiązane: pierwsza jest bowiem podstawą i korzeniem dla drugiej serii, która służy do tego samego celu – do odczucia różnych wewnętrznych poruszeń i właściwego ich rozeznania, aby dobre przyjąć, a złe odrzucić.

Książka ta, to jeden z najlepszych komentarzy do Ewangelii wg św. Jana.

Zrodziła się ze stałej cotygodniowej lektury Ewangelii w ciągu trzech lat w kościele św. Fidelisa w Mediolanie. Autor przy pisaniu książki posłużył się starożytną metodą lectio divina, gdzie głównym założeniem jest skupiona i przepełniona modlitwą lektura, która w Słowie szuka Tego, który mówi, aby wejść w dialog z Nim, a w ten sposób poznać Go, pokochać i coraz doskonalej podążać za Nim.

Pomaga czytelnikowi wniknąć w misterium Słowa, które stało się ciałem w Jezusie Chrystusie, i pozwala angażować się coraz bardziej w dialog z Bogiem.