Droga do świętości. O ćwiczeniach duchowych - św. Alfons Liguori

Umiłowanie Jezusa Chrystusa w życiu codziennym jest najbardziej dojrzałym dziełem św. Alfonsa, napisanym w ostatnim okresie jego życia. Stanowi swego rodzaju syntezę myśli Świętego nad tym, czym jest życie duchowe. Kreśli w nim „program życia duchowego” dla wszystkich, także dla żyjących z dala od Boga. Proponuje im „drogę doskonałej miłości”, będącą odpowiedzią na niesłychaną miłość Boga objawioną w Jezusie Chrystusie.

Zapewnia, że „jest wielkim błędem to, co mówią niektórzy, że Bóg nie chce, by wszyscy byli świętymi. Bóg chce mieć wszystkich świętymi, a każdego w swoim stanie, zakonnika jako zakonnika, świeckiego jako świeckiego, kapłana jako kapłana, żonatego jako żonatego, sprzedawcę jako sprzedawcę, żołnierza jako żołnierza”.

Św. Alfons Liguori, założyciel Zgromadzenia Redemptorystów i doktor Kościoła, był przekonany, że „Bóg chce mieć wszystkich świętymi, każdego w swoim stanie”. Właśnie dlatego napisał wiele dzieł mających pomóc wiernym w postępowaniu drogą do świętości.

Pozostają one nadal aktualne zarówno z uwagi na teologiczną przenikliwość i  duszpasterską łagodność, jak i prosty, trafiający do każdego język przekazu oraz żarliwą miłość ich autora do Jezusa Chrystusa, którą pragnął zapalić czytelników. 

Niniejszy zbiór zawiera liczne myśli i praktyczne wskazówki Świętego przydatne w codziennym pełnieniu woli Bożej, czyli podążaniu do zbawienia wiecznego.

Zamiast nieustannie wyliczać grzechy, porozmawiaj z Bogiem o swojej codzienności. IGNACJAŃSKI RACHUNEK sumienia nie ma nic wspólnego z prokuratorskim tropieniem własnych błędów. To modlitwa prowadząca do bardziej świadomego, lepszego życia.

Dzieło hiszpańskiej mistyczki to zachęta do rozmyślań nad męką i śmiercią Chrystusa oraz medytacji o śmierci i sądzie ostatecznym wraz z modlitwami. Po raz pierwszy wydane w języku polskim.

Ascetyczne dzieło hiszpańskiej mistyczki i wizjonerki, po raz pierwszy przetłumaczone na język polski.

Ćwiczenia są propozycją rozmyślań nad męką i śmiercią Chrystusa (Ćwiczenie Krzyża) wraz z modlitwami o dobrą śmierć (Ćwiczenie śmierci), medytacjami o sądzie ostatecznym i modlitwami wypraszającymi łaski u Boga.

Choć pisane dla współsióstr, Ćwiczenia mogą być dla współczesnego czytelnika zachętą do wyciszenia się w hałasie świata i refleksji nad własnym życiem.

Pytanie o to, jak będzie wyglądała przyszłość po śmierci, jest jednym z odwiecznych pytań ludzkości. Co czeka nas po życiu ziemskim? Jakie obrazy kryją się pod nazwą „rzeczy ostateczne”? 

Gisbert Greshake, jeden z najwybitniejszych współczesnych teologów, udziela tutaj nieoczywistej odpowiedzi.

Podążając za myślą św. Ignacego Loyoli, odkrywa, że sprawy eschatologiczne nie są obszarem, który należy tylko zgłębiać intelektualnie. Autor Ćwiczeń duchowych pokazuje, że „rzeczy ostateczne” trzeba czynić tu i teraz.

Każdy wierzący jest powołany do „eschatologicznej praxis” – do tego, aby poprzez swoje działanie brać udział w urzeczywistnianiu się królestwa Bożego.