Agonia Teresy - Guy Gaucher

Książka ta jest zapisem rekolekcji głoszonych w pewnej podmadryckiej parafii w pierwszy weekend października 2010 roku, w okolicach liturgicznego wspomnienia św. Teresy z Lisieux. Została w niej zawarta istota przesłania tej młodej, zmarłej w wieku dwudziestu czterech lat zakonnicy, którą Jan Paweł II ogłosił w 1997 roku Doktorem Kościoła. Autor objaśnia również na czym polega odkryta i przeżyta przez Teresę „całkiem nowa mała droga”, „droga ufności i miłości”, której nauczała nowicjuszki w Karmelu w Lisieux.

Droga moja jest wyłącznie drogą ufności i miłości (Teresa z Lisieux, list do ojca Roullanda)

Niniejszy numer Teresy z Lisieux ma na celu pokazanie jej prawdziwego oblicza, odtrucie jej postaci, rozbicie funkcjonującej przez dziesięciolecia karykatury Teresy. Potraktujmy Teresę i jej przesłanie poważnie, tak jak na to zasługują! Odłóżmy na bok kolorowe obrazki, nie mówmy już o niej Tereska czy Terenia. Miejmy odwagę spojrzeć jej w oczy, poznać jej wymagania i pójść odważnie za nią drogą pełnego zawierzenia i miłości.

Teresa jeszcze przed wstąpieniem do Karmelu poznała większość sióstr. Co innego jednak spotkać się z nimi ”przez kratę rozmównicy” a co innego żyć z nimi „na codzień”. Wspólnota wiernie odzwierciedlała przekrój społeczny XIX-wiecznej Francji. Liczyła 26 sióstr, które tworzyły prawdziwą mozaikę różnorodnych charakterów i postaw. Bez wątpienia miały one wpływ na rozwój Teresy. To w końcu dzięki swoim siostrom Teresa mogła pod koniec swego życia poznać czym jest prawdziwa MIŁOŚĆ BRATERSKA: W tym roku kochana Matko, dobry Bóg dał mi tę łaskę, że zrozumiałam, czym jest miłość braterska. (Rk C 11v°)