Apologetyka po prostu. Jak pomóc poszukującym i sceptykom w odnalezieniu wiary - Alister E. McGrath

Książka ta przeznaczona jest dla czytelnika zainteresowanego krytycznym spojrzeniem na współczesną psychologię, dla czytelnika, który - może tylko intuicyjnie - zdaje sobie sprawę, że psychologia jest obecnie, bardziej emocjonalna niż naukowa, raczej problemem współczesnego życia niż rozwiązywaniem jego problemów.

Celem książki jest dostarczenie argumentów i przedstawienie poglądów, które pozwolą czytelnikowi na ujmowanie współczesnej psychologii w perspektywie znacznie węższej niż ta, która wspołcześnie dominuje, ale za to bardziej właściwej, przynoszącej mniej zniszczeń, a więcej rzeczywistej pomocy.

Wiara jest darem łaski, który otrzymaliśmy w chwili przyjęcia chrztu świętego. Co z tym darem zrobiliśmy? Czy go używamy? Czy go rozwijamy?

A może zagrzebaliśmy go głęboko w psychice albo zastąpiliśmy własnymi pomysłami i ambicjami, skutkiem czego łaska wiary nie bardzo potrafi „się przebić” do prawdziwego życia?

Ksiądz Piotr Pawlukiewicz - jeden z najpopularniejszych polskich rekolekcjonistów, wspominając swoje kapłaństwo, opowiada o trudnych ostatnio relacjach między księżmi a świeckimi.

Nie stroniąc od ciętych i błyskotliwych uwag, uczy nas, jak w każdej sytuacji samemu odkrywać, gdzie leży prawda. Dostrzegać dobro – nie tylko tam, gdzie jest ono oczywiste.

Polscy księża jeżdżą odlotowymi bmw czy może raczej trzymają w garażach wysłużone golfy? Czas wolny spędzają na „branżowych” zabawach czy przeżywając własną samotność w czterech ścianach plebanii? A co, jeśli są i tacy, i tacy?

Jeszcze do niedawna pokutowało dość pospolite przekonanie, że z wojującym ateistą nie da się wygrać polemiki. Jest to ponoć niemożliwe. Ateizm był propagandowo przedstawiany jako „twardy fakt”, „fakt naukowy”, „fakt bezsporny” i tak dalej. Tylko szaleniec mógłby się porywać na polemikę z „faktami”.

To przekonanie było dodatkowo wzmacniane przez nieprzejednane zachowania samych ateistów prezentujących nadzwyczaj butne i aroganckie postawy w czasie dyskusji. Chrześcijanie i ogólnie teiści byli w nich portretowani jako ludzie nie posiadający absolutnie żadnych podstaw dla swego światopoglądu.

Wszystko to są jednak tylko pozory okraszone dawką odpowiednio zmanipulowanej socjotechniki.

W rzeczywistości jest bowiem dokładnie odwrotnie i to właśnie ateista nie ma ani jednej solidnej podstawy dla jakiegokolwiek swojego poglądu,z samym ateizmem włącznie. Tym bardziej nie ma więc mowy o tym żeby ateista mógł cokolwiek podważyć lub obalić.