Chrystus życiem człowieka. Doświadczenie Teresy od Jezusa i Jana od Krzyża - Secundino Castro OCD

Uprzywilejowanym miejscem, gdzie przyjaźń z Bogiem nabiera życiodajnej dynamiki, jest modlitwa. To w niej święta Teresa widzi dostępną dla wszystkich bramę do prawdziwego życia... Jakby chciała powiedzieć: „Człowieku, obudź się z letniości wiary! Zaufaj Bogu i ofiaruj Mu wielkodusznie czas na osobistą, cichą modlitwę. Daj się poprowadzić Duchowi Świętemu do coraz głębszych komnat swego wnętrza, do życia ukrytego z Chrystusem w Bogu, a obiecuję ci, że twoje życie stanie się bardziej świadome, prawdziwe, spokojne i zdolne do ofiarnej miłości względem innych”.

Księga fundacji jest dziełem, które bez wątpienia najlepiej kreśli portret św. Teresy od Jezusa, jej autorki, jako „niespokojnej wędrowniczki”. Ta księga jest również najmniej studiowaną ze wszystkich jej pism. Została pominięta przez Luisa de León w jego pierwszym wydaniu dzieł św. Teresy, a następnie sprowadzona do roli domowej lektury w karmelach terezjańskich.

Jubileusz pięćsetlecia urodzin świętej Teres od Jezusa jest doskonałą okazją, by przypomnieć polskiemu czytelnikowi jedną z najważniejszych postaci Kościoła: kobietę, która została nazwana przez papieży "Matką duchowości" (Mater spiritualium).

To książka o obliczach polskiego chrześcijaństwa, wspólnej historii, tym, co w niej piękne i co trudne, o różnych wizjach Kościoła, roli sakramentu, a przede wszystkim bardzo osobiście - czym dla każdego z trzech biskupów: katolickiego, prawosławnego i luterańskiego jest Ewangelia i jaką nadzieję niesie w zmieniającej się rzeczywistości.

Trzech biskupów różnych wyznań – pierwsza taka rozmowa w historii!

by móc postępować na drodze modlitwy wewnętrznej, potrzebujemy przewodnika, starszego brata, którego rady pomogą nam uniknąć pułapek, jakie na nas czyhają. Za często bowiem bierzemy zbyt na serio nasze wrażenia, pozytywne czy negatywne. Gdzie jednak znaleźć takiego brata? Nie mamy wątpliwości, że może nim być św. Teresa z Avila.

Mamy nadzieję, że te strony pomogą niejednemu z nas w podjęciu modlitwy w ciszy lub też w powrocie do niej, jeśli ją porzucili, ponieważ dzięki niej – poucza wielka nauczycielka modlitwy – rozumiemy to, co czynimy, otrzymujemy od Pana skruchę za swoje grzechy oraz siłę do powstania.

Komentarz św. Teresy do modlitwy „Ojcze nasz”, który odnajdujemy w Drodze doskonałości, jest uważany za jeden z najgłębszych jakie kiedykolwiek powstały. Odkrywając duchowe bogactwa zawarte w Modlitwie Pańskiej, Teresa ukazuje nam ją jako przewodnik życia w królestwie Bożym – „na ziemi tak jak w niebie”.