Genesis Księga Rodzaju - film DVD z książeczką - kolekcja Ludzie Boga

Niezwykły Dar Maryi na wzgórzu Tepeyac.

Kameralny, zrealizowany skromnymi środkami film Santiago Parra to znakomite, pełne szczerości i prostoty dzieło zrealizowany w 475 rocznicę objawień w Guadalupe. Film rozgrywa się w dwóch płaszczyznach czasowych. Prolog przenosi nas do 1531 roku, kiedy nawrócony niedawno Juan Diego zmierza do kościoła. Następnie przenosimy się do czasów nam współczesnych. Oba wątki, historyczny i współczesny, opowiadane równolegle  momentami się splatają, a cud objawień stanie się najważniejszym elementem, który zdecyduje o losach bohaterów filmu

Zrealizowana w gwiazdorskiej obsadzie kolejna część monumentalnego telewizyjnego cyklu „Biblia”. Peter Hall wiernie przedstawia wydarzenia opisane w Księdze Rodzaju, począwszy od sporu o pierworództwo pomiędzy Jakubem i Ezawem, aż do powrotu do Kanaanu. Obejrzenie filmu stanowi doskonałą zachętę do zapoznania się z oryginalnym tekstem Starego Testamentu.

Twórca filmu, Peter Hall, jest znakomitym angielskim reżyserem teatralnym i filmowym. W 1961 roku założył słynną Royal Shakespeare Company, której dyrektorem artystycznym pozostał do 1968 roku. Jest autorem wielu inscenizacji sztuk Szekspira i propagatorem tradycyjnego teatru elżbietańskiego, współpracował z najsłynniejszymi aktorami teatru brytyjskiego.

Nic nie mogę, nie mam wpływu, zakazano mi. Czasem można więcej. Trzeba tylko odważyć się pójść na przekór obyczajom i prawom. Estera nie była mocarzem zdolnym przeciwstawić się możnym. Była kruchą kobietą w czasach, gdy kobieta nic nie znaczyła. A jednak widząc, że nie ma innego wyjścia niż narażenie swojego życia, zdecydowała się na ryzykowny krok, a Bóg sprawił, że jej interwencja okazała się skuteczna.

W książeczce wprowadzenie do katechezy

Film Giacomo Campiottiego jest najnowszym, jeszcze nie znanym w Polsce  filmem poświęconym Matce Jezusa. Miał swoją premierę we włoskiej telewizji w Wielkim Tygodniu 2012 roku. Scenariusz został oparty o przekazy ewangeliczne, ale znalazły się w nim też wątki fikcyjne. „Głównymi postaciami filmu są trzy kobiety, których życia krzyżują się, ale które dokonują zdecydowanie innych wyborów… Ale w centrum jest Maryja z Nazaretu…” — powiedział po pokazie filmu w Watykanie papież Benedykt XVI.

To pierwszy film fabularny poświęcony papieżowi Janowi Pawłowi I, który zmarł w 33 dniu swojego pontyfikatu. Miniserial został zrealizowany dla włoskiej telewizji publicznej RAI przez Giorgio Capiataniego, reżysera m.in. filmowej biografii Jana XXIII. Scenarzyści, prócz udokumentowanych i dobrze znanych faktów, przedstawiają także wydarzenia, co do których nie ma pewności, czy w rzeczywistości zaistniały.
  

Dwuczęściowy miniserial stanowi przedostatnią część międzynarodowego cyklu telewizyjnego Biblia. Scenariusz został oparty na Dziejach Apostolskich i informacjach, które można znaleźć w listach św. Pawła, znalazły się tu także wątki fikcyjne. Na uwagę zasługuje świetna kreacja niemieckiego aktora Johannesa Brandrupa w roli tytułowej.

Św. Tomasz należał do ścisłego grona Dwunastu Apostołów. W Ewangeliach znajdziemy o nim informacje w siedmiu miejscach. Kiedy jest gotów pójść z Jezusem na śmierć, w Wieczerniku podczas Ostatniej Wieczerzy, osiem dni pozmartwychwstaniu, kiedy ze sceptycyzmem wkłada rękę w bok Jezusa, nad Jeziorem Genezaret i gdy jest świadkiem cudownego połowu ryb po zmartwychwstaniu Jezusa.
O późniejszych losach Tomasza, już po Zesłaniu Ducha,Pismo Święte nie mówi nic więcej. Jako swojego apostoła czczą św. Tomasza katolickie Indie.                                                                               

Film Raffaelle Mertesa swobodnie traktuje i rozwija wątki znane z Ewangelii, uzupełnia je o kontekst polityczny, w filmie pojawia się m. in. Barabasz nawołujący do rewolty w celu wyzwolenia Jerozolimy
„Św. Tomasz Apostoł” jest częścią telewizyjnego cyklu Rafaele Mertesa „Przyjaciele Jezusa”. Dla tego cyklu Mertes zrealizował, prócz „Św. Tomasza Apostoła” filmy: „Św. Józef z Nazaretu” (1999), „Judasz z Kariotu” (2000) i „Św. Maria Magdalena” (2000).