Od Światła do Miłości. Wpływ kryzysu na duchowe wzrastanie - Paweł Koza

Nie wolno nam się spóźnić z czasem oczyszczenia, bo to, podobnie jak późne obcinanie gałęzi, rani drzewa, zostawia je krwawiącymi. Życie konsekrowane dzisiaj najbardziej potrzebuje nadziei oraz pracy na poziomie korzeni.

Abp José Rodríguez Carballo OFM

Na kryzys patrzę jak na szansę, nawet jeśli polega on na wyczerpaniu się dotychczas realizowanego scenariusza, nawet jeżeli związany jest z niepokojem, utratą poczucia sensu i zagubieniem. Kryzys można przeżyć jako łaskę, kiedy staje się on punktem zwrotnym w rozumieniu własnej tożsamości. Pozwala wtedy zbudować nowe relacje z samym sobą, innymi, Bogiem i całą rzeczywistością.

Czas kryzysu i podejmowane próby odnowy mogą stanowić ważny element Bożej pedagogii. Patrząc na historię zbawienia i życie świętych, można powiedzieć, że samo dążenie ku Bogu przyjmowało często formę kryzysu, a jego przezwyciężenie prowadziło do wielkich dzieł i odkrywania nowych horyzontów - Autor

Interesujący i piękny temat: kryzys jako godzina Boga. Już sam tytuł pomaga nam poprawnie interpretować to pojęcie. Gdy mówimy o kryzysie, myślimy często o trudnych sytuacjach. Oczywiście, kryzysy to także te szczególne sytuacje. Najpierw jednak warto uwzględnić etymologiczne znaczenie tego słowa.

Kryzys oznacza zasadniczo zdolność człowieka do decyzji, dokonywanie przez niego wyboru. Człowiek żyje, dokonując wyborów – to jest jego stała postawa. Nie czeka, aż zdarzą się szczególne sytuacje, ale uczy się, jak najlepiej przeżywać każdy moment swojego życia, stale zadając sobie pytanie: jaka jest w tej chwili najlepsza rzecz, jaką mógłbym zrobić?

SZANSA, BY ŻYCIE ODZYSKAŁO SMAK, SENS I GŁĘBIĘ!

„Ruchome schody” to metafora sytuacji, w której może Ci się wydawać, że idziesz do przodu, a tak naprawdę cofasz się – to tak, jakbyś znajdował się na ruchomych schodach, które bezlitośnie ściągają Cię w dół!

Myślisz, że jesteś w porządku? Żyjesz przyzwoicie, robisz dobre uczynki… A jednak Twoje życie może zabrnąć w ślepą uliczkę. Gdy znajdziesz się w miejscu życiowej „cofki” i odkryjesz, że jesteś znów na wcześniejszym etapie w rozwoju… Nie martw się!

Wtedy właśnie przychodzi ten moment, kiedy Bóg mówi “Dosyć. Teraz o Ciebie zawalczę!”. I to jest najlepszy czas, by postawić sobie pytanie, czego właściwie chcesz i… czy w ogóle chcesz. A potem wszystko jeszcze raz na nowo przemyśleć.

Historie, które Wojciech Jędrzejewski OP przywołuje w książce „Ruchome schody” są dowodem na to, że można w sposób twórczy przeżyć regres. Wszystko po to, by życie odzyskało smak, sens i głębię.

Czy regres to to samo co grzech albo kryzys? Jak te rzeczywistości mają się do siebie? Jak rozróżnić czy jesteś w kryzysie czy w regresie?