Triduum Paschalne. Dlaczego warto znaleźć na nie czas - ks. Emanuel Pietryga (CD-MP3)

Liturgia Triduum Paschalnego, zawiera teksty wyjęte z "Mszału Rzymskiego dla diecezji polskich.

Stanowi ona wygodne uzupełnienie liturgicznych ksiąg ołtarza, pomocną w przeżywaniu tajemnicy najważniejszych wydarzeń zbawczych w każdej wspólnocie parafialnej i duszpasterskiej.

Każda wspólnota Kościoła: parafialna, seminaryjna, zakonna, modlitewna, apostolska itd... - która gromadząc się na łamaniu chleba i modlitwie tworzy wspólnotę liturgiczną - z pewnością owocnie wykorzysta tę publikację, jako pomoc w przeżywaniu Liturgii Świętego Triduum Paschalnego. Wielki Czwartek: Uobecnia się wśród nas wydarzenie z Wieczernika, w czasie, którego Jezus Chrystus ustanowił sakrament Eucharystii, oraz polecił go sprawować kapłanom "na swoją pamiątkę".

W tej książce zostaniesz wprowadzony w tajemnice Bożego działania w najpiękniejszej i najważniejszej celebracji liturgicznej – Świętym Triduum Paschalnym. W nim, jak w soczewce, zbiera się cała historia zbawienia. 

Wielość symboli, modlitw i obrzędów, w których uczestniczymy w trakcie Triduum, może przytłaczać i onieśmielać. Dlatego potrzebujemy mistagoga - przewodnika, który pomoże nam rozjaśnić to, co jawi nam się jako niemożliwa do zrozumienia ciemność. Rolę takiego przewodnika przyjmuje na siebie autor tej książki, który zaprasza nas na niesamowitą podróż w głąb największego misterium (tajemnicy) naszej wiary. 

Pragnie on wzbudzić w nas wiarę w to, co będziemy celebrować w czasie Triduum, a przede wszystkim, że to, co będzie celebrowane, stanie się naszym udziałem. Że tajemnica śmiercii zmartwychwstania Jezusa, którą będziemy w liturgii obchodzić, jest tak naprawdę tajemnicą śmierci i zmartwychwstania Jezusa we mnie i w moim życiu.

Publikacja Umiłowawszy swoich... stanowi zbiór szkiców homilii związanych z celebracją Triduum Paschalnego. Teksty homilii zawarte w książce są ściśle związane z liturgią słowa poszczególnych dni.

Materiały zawarte w publikacji "Dla mnie żyć to Chrystus. Materiały duszpasterskie na Triduum Paschalne" są przydatną pomocą dla tych, którzy odpowiadają za przygotowanie i przewodniczenie liturgii Triduum Paschalnego.

Warunkiem świadomego i pobożnego uczestnictwa w liturgii jest najpierw żywa wiara (liturgia jest dla wierzących), a następnie dobra znajomość istotnej teologicznej treści sprawowanych obrzędów. Poznanie znaczenia Paschy Izraela, świętowania jej przez Jezusa i Apostołów oraz centralne miejsce Świętego Triduum Paschalnego w liturgii Kościoła pozwoli lepiej zrozumieć jego obrzędy sprawowane we wspólnotach wiernych.

Niniejsze opracowanie może być liturgicznym przewodnikiem, dla wiernych świeckich, ale także dla duszpasterzy, w prawdziwie chrześcijańskim świętowaniu Wielkanocy, które rozpoczyna się od Mszy św. Wieczerzy Pańskiej i trwa do Nieszporów w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego.

W kolejnej książce amerykański trapista, założyciel Ruchu Modlitwy Głębi proponuje drogę do bliskości z Bogiem przez osobiste doświadczenie liturgii.

Msza święta, w której uczestniczymy być może nawet regularnie i z całą dobrą wolą, często nie ma większego wpływu na nasze życie. Dlaczego? Być może nie umiemy łączyć codzienności z Eucharystią. Tymczasem powinna ona sprawiać, że nasze życie staje się na wzór życia Jezusa. Rozważania znanego i doświadczonego kierownika duchowego, jezuity Józefa Augustyna pomagają odkryć Eucharystię jako sakrament miłości. Jeżeli przeżywany go szczerze i z zaangażowaniem, może stać się dla nas źródłem miłości: przyjacielskiej, narzeczeńskiej, małżeńskiej, rodzicielskiej, kapłańskiej, wspólnotowej i każdej innej. Jak w Eucharystii Bóg posługuje się tym, co ludzkie, to znaczy chlebem i winem, aby objawić nam swoją nieskończoną miłość, tak człowiek poprzez uczestnictwo w Eucharystii, odkrywa to, co Boskie oraz poznaje Bożą miłość i w niej się zakorzenia.

Ksiażka zawiera zapis wizji, której doświadczyła Catalina podczas Mszy Świętęj. Wówczas Jezus i Jego Matka objawili jej mistyczną rzeczywistość Eucharystii jako Najwiekszego Cudu, z jakim może spotkać się człowiek na tym świecie…

Celebrans wypowiedział słowa Konsekracji. Był to człowiek o normalnej posturze, lecz nagle zaczął rosnąć, napełniać się światłem, nadprzyrodzonym światłem biało-złotego koloru, które go ogarniało i wzmagało się w miejscu twarzy, tak ze nie dało się już dostrzec jego rysów. Kiedy uniósł Hostie zobaczyłam, ze jego dłonie miały znamiona, z których wychodziło światło. To był Jezus!... To On, który Swoim Ciałem ogarniał ciało celebransa, jakby trzymał w miłosnym uścisku dłonie Arcybiskupa. W tej chwili Hostia zaczęła powiększać się w niesamowity sposób, a w niej cudowne Oblicze Jezusa, który patrzył na swój lud...