Jestem własnością Boga. Duchowość służebnicy Bożej matki Teresy od Jezusa (Marchockiej) - Jerzy W. Gogola

List apostolski wydany z okazji ogłoszenia św. Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza doktorem Kościoła Powszechnego (1997), zatytułowany „Divini amoris scientia” [Poznanie miłości Bożej], bardzo dobrze wskazuje na samo serce jej duchowości i na zasługę, jaką oddaje swoim życiem Kościołowi.

Jako dwudziestoczteroletnia kobieta staje się nauczycielem, świadkiem i wychowawcą Bożej miłości dla całego Kościoła. Miłość Boża, która powołała ją do istnienia i do Karmelu, przemieniła całe jej życie i pozwoliła zrozumieć swój sekret.

Teresa umiera, wyznając Bogu swoją miłość – stąd też tytuł tej książki stanowią ostatnie słowa jej życia.

W tej książce znajdziemy m.in. istotę jej życiowego odkrycia – „małej drogi”, problematykę związaną z aktem oddania się Miłości Miłosiernej Boga, typologię jej drogi mistycznej, doświadczenie nocy wiary, kilka istotnych tematów życia duchowego, jak: modlitwa, misja, Eucharystia, ubóstwo, nadzieja itp. Wszystkie zagadnienia przedstawione są w kluczu duchowości, mistyki i praktycznego zastosowania w życiu.

Dzieje króla Dawida intrygują od wieków.

Podziwiamy zdumiewające Boże prowadzenie, które doprowadziło tego chłopca, pasterza owiec, najmłodszego z braci, do godności największego władcy w dziejach Izraela. Niektórzy widzą w Dawidzie spełnienie swoich najskrytszych marzeń oraz pragnienia sławy i władzy. Inni natomiast dostrzegają, jak bardzo jest on nam bliski, mimo niezwykłości jego historii.

Dawid nie jest wyidealizowanym rycerzem bez skazy. Jest człowiekiem równocześnie wielkim i słabym, ulegającym namiętnościom, zdolnym do podstępów, a nawet do zbrodni… ale też do gorzkich łez pokuty. Człowiekiem żyjącym w ciągłej relacji z Bogiem.

I to jest źródło jego siły i wielkości.

Gdy „Centralne Biuro w Lisieux” zapragnęło w ramach obchodów pięćdziesięciolecia śmierci św. Teresy od Dzieciątka Jezus opublikować jej Korespondencję, Matka Agnieszka od Jezusa (Paulina Martin) – rodzona siostra św. Teresy, poprosiła o opinię w tej sprawie miejscowego biskupa, ordynariusza diecezji Bayeux i Lisieux – François Picauda.

Dotychczas skromny wybór listów lub niektóre ich fragmenty publikowane były jedynie w dodatku do Dziejów duszy. Pasterz diecezji cieszącej się swoją Świętą odpowiadał Matce Agnieszce 12 lipca 1947 r.: „Sądzę, że myśl ta jest bardzo szczęśliwa, toteż zachęcam Przewielebną Matkę do rychłego jej urzeczywistnienia. […] Świat cały powita z wdzięcznością nowy skarb terezjański, który pozwoli nam śledzić chronologicznie stopniowy rozwój i rozkwit przebogatej i charakterystycznej doktryny i świętości Waszej Małej Świętej. […] Całym sercem życzę, aby ten kompletny zbiór Listów świętej Teresy od Dzieciątka Jezus dotarł do jak najszerszych kół czytelników, a przetłumaczony na wszystkie języki świata ukazał nam Małą a tak Wielką Świętą w całym blasku i wdzięku jej prostoty. Zaświadczy on, że najwznioślejsza świętość nie wyklucza naturalnego uroku oraz praktycznego ujęcia spraw życiowych”.

Zestawiając ocalałe listy Teresy (specjaliści mówią, że zaginęło około 30 procent jej korespondencji) według ich liczby do poszczególnych adresatów, korespondencja przedstawia się następująco:

Zbiór 33 koronek przeznaczonych do odmawiania w zaciszu domowym lub podczas specjalnych nabożeństw.

W książce znalazły się modlitwy skierowane do jednej z Trzech Osób Boskich, Matki Bożej, aniołów i świętych.

Z odmawianiem wielu koronek związane są szczególe łaski i obietnice, a także odpusty, które można ofiarować za dusze zmarłych.