Zachwiana hierarchia. Pomieszanie pojęć i przyczyny kryzysu w Kościele- o. Jan Paweł Strumiłowski OCist

Książka “Bóg czy człowiek” nie powstała ani z lęku Autora, ani z zamiłowania do tropienia spisków i herezji, ani też z niezadowolenia w obliczu rzekomej „wspaniałej wiosny chrześcijaństwa”, ale z miłości do Kościoła katolickiego. Powstała także z płynącego z tej miłości żalu i bólu na widok gwałtu zadawanego Oblubienicy Chrystusa. Ten gwałt jakby chciał ją przymusić do tego, by odwróciła się od Boga i bardziej skupiała się na nas.

Wnikliwa analiza symptomów kryzysu w Kościele prowadzi do stwierdzenia, że pierwszeństwo Boga we współczesnym chrześcijaństwie staje się coraz bardziej teoretyczne. W praktyce przekształcamy się w religię humanistyczną, której podstawowym dogmatem jest doczesne dobro człowieka.

Potrzebujemy właściwie pojętego nawrócenia, to znaczy odwrócenia się od gloryfikowania siebie i zwrócenia się ku Bogu. Chrześcijaństwo bowiem bez bólu, bez krzyża, chrześcijaństwo pozytywne, otwarte, uśmiechnięte, staje się coraz bardziej fasadą, ładnym opakowaniem bez tego, co najistotniejsze.

Jedni mówią, że historia lubi się powtarzać. Inni, że jest nauczycielką życia. Jak jest naprawdę?

Czy wydarzenia zataczają koło, czy też nic dwa razy się nie zdarza? Czy ludzie potrafią wyciągać wnioski z nieszczęść, które sami powodują?
 
Odpowiedzi na te pytania nie są sprawą prostą i oczywistą. Pomocą w ich udzieleniu może być lektura niniejszej książki.

Autor w merytoryczny, a zarazem ciekawy sposób opowiada o czasach, w których żyli kolejno Sokrates, św. Filip Neri i św. Jan Paweł II. Na przykładzie ich losów dowiadujemy się, że zawsze, kiedy człowiek poczuł się miarą wszechrzeczy, dochodziło do czegoś, co sprowadzało go na ziemię. Zależności opisane w tej książce mogą okazać się istotne także w XXI wieku, kiedy coraz trudniej interpretuje się nam zdarzenia współczesne.

Kościół jest jeden! To jest Kościół Chrystusa. Nie ma Kościoła łagiewnickiego, toruńskiego, liberalnego, konserwatywnego. Takie Kościoły nie istnieją! Kościół jest jeden. Kościół jest Chrystusa. Czy powinniśmy więc walczyć o to, żeby faktycznie był to Kościół tylko Chrystusa? Tak! Czy to znaczy, że winniśmy Chrystusa stawiać w centrum? Tak! Ale zobaczmy i inne konsekwencje powyższych stwierdzeń. Kościół należy do Chrystusa. Do tego Chrystusa, który się wcielił i stał się nam bliski, a następnie za nas umarł. Nie do jakiegoś abstrakcyjnego i dalekiego Boga, ale do Pana, którego można było dotknąć, który błogosławił dzieciom, który karmił głodnych i wskrzeszał umarłych. Do Boga, który jest szalenie blisko człowieka. Kościół jest Kościołem Boga, który umiłował nas aż do końca.

Kto uratuje Kościół? Nie biskupi, nie kapłani i nie zakonnicy. To zadanie należy do was, ludu wiernego! Po to macie rozum, oczy i uszy, by ocalić Kościół. Do was należy dopilnowanie, by księża zachowywali się jak księża, biskupi jak biskupi i zakonnicy, jak przystało zakonnikom!
abp Fulton J. Sheen, przemówienie do Rycerzy Kolumba, 1972 r.

Biskup Joseph E. Strickland jest dziś jednym z najodważniejszych przywódców Kościoła w Stanach Zjednoczonych. Wykorzystuje wszelkie sposoby, także media społecznościowe, by dotrzeć do innych ze słowem Chrystusa. W swojej książce pokazuje, że odnowa Kościoła w ateizującym się świecie musi rozpocząć się od wiernych, którzy poważnie podchodzą do wiary, nie boją się do niej przyznawać i są gotowi ponieść ofiarę za głoszenie tego, co uważają za prawdę.

Tacy ludzie staną się światłem i zaczynem dla świata.