Bóg czy Człowiek - o. Jan Paweł Strumiłowski OCist

To, co mówi kard. Sarah, człowiek odważny i bezkompromisowy, dodaje otuchy, ale też pobudza do myślenia i działania, a przede wszystkim do modlitwy. Każde jego słowo zapada głęboko w serce. Dlatego w tej książce zebrane zostały wszystkie przemówienia i wywiady oraz wiele zdjęć z jego pobytu w Polsce w marcu 2016 roku.

Jeśli każda sekunda jest furtką, przez którą może wejść Mesjasz, diabeł zrobi wszystko, żeby tę furtkę przed nami zatrzasnąć. /fragment/

Jedno w naszym życiu jest pewne: każdy z nas dąży ku śmierci. W dzisiejszym świecie człowiek, nawet wierzący, zapomina o tej niezaprzeczalnej prawdzie.  Jesteśmy zanurzeni w kulturze chwili. Tracimy przez to ostrość widzenia. Zapominamy o perspektywie wieczności...

Ojciec Wojciech Surówka OP pragnie przypomnieć nam, że chrześcijaństwo rozpięte jest pomiędzy tym co „już” i „jeszcze”. Nasze serca powinno przepełniać, tak jak pierwotny Kościół, radosne wołanie Maranatha – Przyjdź, Panie!

Jak jednak wzbudzić w sobie to oczekiwanie? Co zrobić, by przestać mówić, że się wiecznie nie ma czasu? I czy w Kościele pochłoniętym zamętem oraz kryzysem możemy odnaleźć prawdziwy pokój duszy? 

Czwarty tom Listów Ojca Pio to najbardziej różnorodna i barwna część jego korespondencji.

Znajdziemy w nim listy do papieża Pawła VI (napisany wkrótce po ogłoszeniu – dla wielu kontrowersyjnej – encykliki Humanae vitae), a także do kardynałów, biskupów, przełożonych zakonnych, do rodziny, uczniów i przyjaciół. Na szczególną uwagę zasługuje korespondencja z proboszczem z Pietrelciny, którego Ojciec Pio poufale nazywa wujkiem Tore.

Bardzo ciekawe są jego listy do matki, ojca, rodzeństwa. Nie jest to jednak jedyna rodzina, do której pisze Ojciec Pio. Prowadzi duchowo kilka małżeństw, wskazując, jak rozwiązać piętrzące się w ich życiu trudności.

Najgłębszy ładunek duchowy mają listy Ojca Pio do uczniów – chłopców, którzy po ukończeniu edukacji w niższym seminarium w San Giovanni Rotondo kontynuowali kształcenie i formację w zakonie lub poza nim. 

Autor z ogromnym wyczuciem, ale też wnikliwością oraz znajomością ludzkich tęsknot, obaw, starań wskazuje na najważniejsze czynniki kształtujące naszą wiarę i prowadzące do zbawienia.

Prawdziwą siłą książki jest przełożenie języka religijnego i przykładów biblijnych na naszą codzienność.

Ksiądz profesor Robert Skrzypczak kieruje nasze myślenie ku wnioskowi, że właśnie w codziennych relacjach z drugim człowiekiem realizuje się nasza rzeczywista relacja z Bogiem. Według autora życie wiarą i pogłębianie jej nie jest wydarzeniem świątecznym, „od wielkiego dzwonu”, lecz powszednią praktyką w rodzinie, w relacjach kobiety i mężczyzny, w relacjach z dziećmi, z przyjaciółmi, ale i wrogami.

Lektura obowiązkowa dla każdego katolika chcącego żyć pełnią życia w Chrystusie oraz tych, którzy nie boją się konfrontacji z zasadniczymi pytaniami o Boga i sens własnej egzystencji, gotowych otworzyć się na wiarę, której najważniejszym składnikiem jest miłość.

Czy wiara staje się obecnie kwestią wyłącznie prywatną? W jaki sposób Kościół może podejmować dialog ze światem? Jak rozwój współczesnej psychologii wpływa na naszą duchowość?

Kryzys w Kościele staje się coraz bardziej widoczny. Wielu szuka przyczyn takiego stanu w aferach obyczajowych czy problemach w sprawowaniu władzy przez kościelnych hierarchów. Czy to jednak prawdziwy powód osłabienia Kościoła?

Ojciec Jan Paweł Strumiłowski, teolog i wykładowca, wskazuje na głębsze przyczyny widocznych już zmian. W swojej książce analizuje rzeczywiste okoliczności kryzysu Kościoła, które jednoznacznie świadczą o tym, iż za wszelką cenę staramy się Kościół dostosować do zasad „tego świata”.

Jesteśmy dziś świadkami coraz częstszego profanowania Mszy Świętej. Wielu ludzi pragnie ją unowocześnić, dostosować do wymagań świata i uatrakcyjnić. Biskup Athanasius Schneider wraz z Aurelio Porfirim przypominają nam, że Msza Święta jest najwyższą formą chrześcijańskiej modlitwy i powinniśmy ją sprawować z jak największą czcią.

Biskup Athanasius Schneider przywołuje sylwetki wielkich świętych Kościoła katolickiego, takich jak Jan Maria Vianney czy Piotr Julian Eymard, którzy poprzez swoje świadectwo życia stali się prawdziwymi apostołami Eucharystii. Dziś, gdy zmagamy się z wieloma herezjami i nadużyciami liturgicznymi, ważne jest, by na nowo odkryć duchowe bogactwo, które skrywa w sobie Eucharystia, i umocnić naszą rzymskokatolicką tożsamość.

BP ATHANASIUS SCHNEIDER – biskup pomocniczy archidiecezji Najświętszej Maryi Panny w Kazachstanie. Znany obrońca katolickiej doktryny, liturgii i teologii. Współautor książki Wiosna Kościoła, która nie nadeszła.

AURELIO PORFIRI – włoski kompozytor, dyrygent chóralny, organista i publicysta. Był organistą w bazylice św. Piotra i w wielu znaczących kościołach w Rzymie.

Czwarta część bestsellerowego wywiadu-rzeki. Ks. profesor Waldemar Chrostowski tym razem za rozmówcę obrał sobie Tomasza Rowińskiego. Po trzech tomach, Bóg, Biblia, Mesjasz, Kościół, Żydzi, Polska oraz Prawda, Chrystus, Judaizm, które okazały się wydawniczymi hitami, ks. Waldemar Chrostowski podsumowuje zmiany w Kościele i świecie, jakie nastąpiły od czasu publikacji pierwszego tomu serii.

Z perspektywy czasu ocenia dialog katolicyzmu z judaizmem i Polaków z Żydami. Przygląda się uważnie nowym zjawiskom współczesnego świata zderzeniem struktur wiary z narastającą falą ateizmu i duchowej indyferencji, wielowątkowym skutkom pandemii, a wreszcie - nowym zjawiskom wewnątrz samego Kościoła synodalności, brakiem powołań i nieuporządkowaniem moralnym wielu osób poświęconych Bogu.

Celem Katechizmu Życia Duchowego kardynała Roberta Saraha jest skromne towarzyszenie tym wszystkim, którym leży na sercu to, by na Bożą miłość odpowiedzieć całym życiem, szczęśliwym i owocnym, jakie rozkwitnie w wiecznym szczęściu kontemplowania Boga.

Książka powstała z pragnienia, by nieść im pomoc w wewnętrznej duchowej wspinaczce, prowadzącej do radości spotkania, które przemienia życie.

Te słowa płyną z trwania sercem przy Ewangelii i Osobie Jezusa Chrystusa, z pragnieniem, by czytelnik także odkrył owo trwanie serce przy sercu, pomagając mu wejść we własne wnętrze, w miejsce obecności Boga, i czyniąc konkretnym jego trud nawrócenia przez wskazanie, jaką drogą iść i jakich konkretnych środków użyć, żeby na nowo postawić Boga w samym środku naszych najistotniejszych dążeń.

„Uznałem, że zmierzch Boga w naszych postmodernistycznych społeczeństwach, kryzys podstawowych wartości ludzkich i moralnych oraz jego reperkusje nawet w Kościele, gdzie widać zamęt wokół prawdy objawionej przez Boga, utratę autentycznego zmysłu liturgii i podważenie tożsamości kapłańskiej, domagają się usilnie, by wszystkim wiernym zaproponować prawdziwy katechizm życia duchowego.

Klasyczne dzieło z zakresu duchowości i ascetyki chrześcijańskiej, które w prostych, lecz przekonujących słowach przedstawia istotę moralno-duchowego orędzia Ewangelii i jej znaczenie dla życia zwyczajnego chrześcijanina.

Znakomity punkt wyjścia do ćwiczeń duchowych.

Autor odwołuje się nie tylko do uczuć człowieka wierzącego, lecz także do jego inteligencji, rozumu, serca i woli.

Uczy, jak zbliżać się do Boga i jak czerpać z duchowego skarbca, prowadząc ku świętości całego siebie, a więc całe swoje człowieczeństwo.