Wydawnictwo Salwator

Poczucie winy powoduje dyskomfort, paraliżuje i blokuje. Autorka posługując się konkretnymi przykładami, wskazuje na zróżnicowany sposób traktowania przekazu poczucia winy. Skłania do zatroszczenia się o te sfery i zadbania o równowagę między różnymi potrzebami.

Książka Marii Riebl stanowi pomocny drogowskaz, który pokazuje, jak można obchodzić się z własnymi ograniczeniami i z samym sobą.

Żyć w uwielbieniu znaczy uświadamiać sobie, do czego zostaliśmy stworzeni. Książka "Żyć w uwielbieniu" prawdziwie pomaga trwać w obecności Boga, pozwala nam wejść w uwielbienie.

Kiedy kieruje nim Duch Święty, uwielbienie staje się prawdziwą drogą wzrastania i pogłębienia. Dla autora uwielbienie jest czymś znacznie więcej niż zwykłą modlitwą, jest sztuką życia.

Książka wprowadza w tematykę pojednania człowieka z samym sobą, z otoczeniem, z Bogiem. Nie jest to jednak podręcznik przygotowania do sakramentu pokuty ani łatwy poradnik szczęśliwego życia, ale systematyczny zbiór refleksji nad zagadnieniem pojednania jako pewnego stylu życia. Autor podchodzi do tematu z pozycji psychologa, który jest psychologiem wierzącym. Dzięki temu czytelnik może szukać rozwiązań własnych problemów nie w oderwaniu od rzeczywistości wiary, ale w świetle ewangelicznych wskazań.

Zbiór homilii na rok C, misjonarzy oblatów Maryi Niepokalnej, jest ilustracją tego, jak w praktyce może wyglądać niedzielna i świąteczna homilia, w której chce się zachować wierność słowu Bożemu, liturgii i problemom egzystencjalnym słuchaczy.

Każdy wybór jest rezygnacją. Życiowy wybór jest rezygnacją na całe życie - dla męża jest rezygnacją z kobiet, których nie wybrał, dla żony - z mężczyzn, którzy byli w jej życiu, a których nie wybrała.

Dla katolickiego księdza wybór powołania jest rezygnacją z założenia rodziny i wychowywania własnych dzieci.

Dla siostry zakonnej czy zakonnika życiowy wybór jest rezygnacją z własnego pomysłu na życie i poddaniem się w posłuszeństwie woli przełożonych.

Każdy wybór ma w sobie coś pozytywnego, zawiera jednak też ten element negatywny, element straty i rozstania. Dzisiaj coraz częściej spotykamy ludzi usiłujących wybierać i nie tracić, chcących mieć wszystko, a przynajmniej zachować możliwość zmiany swojej decyzji po to, by spróbować jeszcze czegoś innego. Dlaczego tak trudno jest się rozstać z tym, czego nie wybraliśmy?

Tytuł Życie z Ducha jest lepsze podpowiada nam, że za chwilę, jak przez bramę – zostaniemy wprowadzeni w wewnętrzny świat grona Bożych kobiet, krzewiących w Europie duchowe dziedzictwo Świętej Klary z Asyżu.

Jak odkryć źródło prawdziwej radości? Autor prowadzi nas drogą Ewangelii Łukasza opowiadającej o wielu wyjątkowych spotkaniach z Bożym miłosierdziem, które jest kluczem do wszystkiego, dzięki niemu można zaspokoić pragnienie ze źródła wody, która wytryska na wieki.

Spotkanie, które może odmienić życie.

Takiego spotkania doświadczyły niektóre osoby w Ewangelii Łukasza.

To jest dobra nowina, którą odkryjesz na stronach tej książki: wszyscy możemy posiąść pełnię radości, gdyż wszystkim jest dana możliwość doświadczania tego spotkania.

Życie konsekrowane daje świadectwo nadziei we współczesnym świecie. Nie jest ono nadzieją, nie jest jej źródłem. Stanowi natomiast znak nadziei, czyli wskazuje, że nadzieja znajduje się jedynie w Bogu.

Osoby zakonne są powołane, aby patrzeć w przyszłość z nadzieją, budzić nadzieję, pociągać ku dobru, pocieszać i przekazywać uścisk Boga. Mają iść na peryferie egzystencjalne, gdzie nadzieja jest szczególnie potrzebna i docierać do osób odrzuconych, zagubionych i zrozpaczonych.

Posługa ta będzie owocna o tyle, o ile będą zapominać o sobie i stawiać w centrum żyjącego Chrystusa.

Książka księdza Krzysztofa Wonsa SDS "Życie duchowe i codzienność" to nie tylko bogaty w treść przyczynek do egzegezy fragmentu Ewangelii według św. Łukasza opowiadającego o odwiedzinach Jezusa u dwóch sióstr w Betanii. To także wspaniały przewodnik po codzienności ubranej w Słowo Boże, zatem już wcale niecodziennej, bo przeobrażonej, natchnionej. Biorąc za punkt wyjścia biblijną historię, Autor szuka odpowiedzi na pytanie: Co Słowo – w tym konkretnym przypadku – mówi do mnie i o mnie? Jak „czyta” mnie samego i moje życie? Stąd podtytuł książki: "Marta, Maria i… ja" – jako zaproszenie, by pójść drogą rozważań o życiu duchowym w codzienności, w mojej codzienności.

Słowo Boże jest życiem dla wszystkich, którzy są gotowi przyjąć ten cudowny dar.  Oto wezwanie, które zostało skierowane do ciebie. Czy jesteś gotowy, aby na nie odpowiedzieć?

Słowo Boże jest dla ciebie, kimkolwiek jesteś. Przyjmij je, pozwól mu zstąpić w twoje serce, twojego ducha spragnionego życia. Ono cię oświeci. Słowo Boże, wchodząc przez uszy, dociera w głąb serca, podczas gdy łaska Boża dotyka wewnętrznie twojego ducha, aby uzyskał zrozumienie. Słowo to zostaje ci dane dzisiaj, aby cię pocieszyć, otworzyć na wewnętrzne poznanie Boga Żywego. Pełne miłości, napełnia cię radością. Poświęć mu czas. Rozważaj je. Uczyń je wiernym, bliskim przyjacielem poprzez częstą jego lekturę, kierowany przez Ducha Świętego.

Święty Tomasz z Akwinu wielokrotnie wyrażał przekonanie, że miłosierdzie człowieka wobec dusz czyśćcowych milsze jest Bogu od tego, jakie świadczą żyjącym na ziemi, ponieważ cierpienie zmarłych o wiele przewyższa ból żyjących na ziemi.

Stąd można zrozumieć, że potrzeba modlitw za dusze okazuje się znacznie większa od potrzeby orędownictwa za sprawy ludzi przebywających na ziemi.

„Każdy, kto wstawia się za duszami czyśćcowymi, wypełnia dzieła miłosierdzia większe od tego, jakie mógłby wyświadczyć ktoś bogaty nawet w najhojniejszym geście wobec ubogiego”.
Święty Robert Bellarmin, włoski kardynał

Zeszyty Formacji Duchowej nr 72 - Zranienia miejscem dojrzewania - Amadeo Cencini

Rany są część prawdy o nas samych. Wszyscy nosimy w sobie pęknięcie – ślad po grzechu pierworodnym. Nie zawsze dobrze sobie z nimi radzimy. Nie potrafimy się nimi właściwie zająć. Czasami ukrywamy je, ponieważ przypominają nam o naszej kruchości. Zamiast poddać je leczeniu, ukrywamy je pod śnieżnobiałym bandażem. Jednak rana, która nie jest leczona, zaczyna ropieć.

Ta pocieszająca, na wskroś realistyczna książka opracowana na podstawie niepublikowanych pism znakomitego pisarza i wykładowcy Henriego Nouwena, skupia się nie na tym, jak przetrwać w ciężkich chwilach, ale jak nauczyć się żyć w pełni pośród otaczających nas trudności. „Trudności, które wszyscy przeżywamy – pisze Nouwen – wymagają oczywiście więcej niż tylko słów, nawet tych uduchowionych. Wyszukane zdania nie ugaszą głębokiego bólu. Jednak mimo to znajdujemy coś, co może nam wskazać drogę i przeprowadzić nas przez cierpienie.

Produkt czasowo niedostępny.

W czasach krótkich wiadomości tekstowych, wysyłanych przez telefon, smartfon czy komputer, lubimy jasny przekaz, krótkie zdania zawierające dużo treści. Kazania czy konferencje wygłaszane w kościele powinny nawiązywać do panujących trendów. Inaczej po prostu nudzą.

Cisza, medytacja i adoracja to chrześcijańska droga duchowa dostępna dla wszystkich. Sesja dla wszystkich, którzy pragną odkryć i pogłębić w sobie dar modlitwy wewnętrznej. Podczas sesji zostały zaproponowane konkretne formy modlitwy medy­tacyjnej i adoracyjnej.