Klasyka duchowości

Nowa edycja Dziejów duszy w wydaniu kieszonkowym jest pomyślana o wszystkich, którzy pragną częściej niż jeden raz sięgać do tej książki. Eleganckie wydanie sprawia, że jest również idealną pozycją na prezent.

Nowa edycja Dziejów duszy w wydaniu kieszonkowym jest pomyślana o wszystkich, którzy pragną częściej niż jeden raz sięgać do tej książki. Eleganckie wydanie sprawia, że jest również idealną pozycją na prezent.

Pierwszy tom kazań jednego z największych i najbardziej kontrowersyjnych mistyków średniowiecza.
Wyjdź całkowicie z siebie dla Boga, a On wyjdzie cały z siebie dla ciebie. Kiedy Bóg i człowiek wychodzą z siebie, to, co pozostaje, jest prostym Jednym.
Jeśli brak pobożności i skruchy sprawia ci ból, to właśnie jest teraz twoją pobożnością i surowością.
Niektórzy chcą patrzeć na Boga tymi samymi oczyma, którymi patrzą na krowę, i chcą kochać Boga tak, jak ją kochają. A kochają ją z powodu mleka i sera, ze względu na swoją własną korzyść.

Drugi tom kazań jednego z największych i najbardziej kontrowersyjnych mistyków średniowiecza.

Bądzcie pewni, Bóg nie omieszka dać nam wszystkiego i gdyby nawet przysiągł coś innego, nie mógłby się powstrzymać od dawania nam.

Bóg jest we wszystkich rzeczach. A im bardziej jest w nich, tym bardziej poza nimi; im bardziej wewnątrz, tym bardziej na zewnątrz, a im bardziej na zewnątrz, tym bardziej wewnątrz.

Filokalia to najważniejsza wschodniochrześcijańska antologia pism o modlitwie nieustannej. Obejmuje teksty starożytne i średniowieczne z obszaru kultury grecko-bizantyńskiej. Są one od kilku stuleci równie ważne także dla duchowości zachodniego chrześcijaństwa.

Dzieło to przeżywa nową falę zainteresowania. Wydaje się, że jego znajomość jest niemal konieczna do rozumienia ekumenicznej Tradycji Kościoła. Rozświetla ono najtrudniejsze zawiłości życia duchowego.

Formuła zwięzłych i trafnych tekstów powoduje zaś, że szybko można przejść od wiedzy o modlitwie do jej praktyki.

Niniejszy tom zawiera najbardziej uznany wybór Filokalii, dotyczący modlitwy Jezusowej, zwanej też modlitwą serca lub modlitwą nieustanną.

Homilie Orygenesa do Pięcioksięgu należą do najważniejszych dzieł egzegetycznych starożytności. Powstały między rokiem 245 a 250 w Cezarei Palestyńskiej, gdzie Orygenes głosił je wiernym, a uczniowie stenografowali. Zachowały się jednak tylko w łacińskim przekładzie Rufina z Akwilei.
Orygenes koncentruje się w nich na wybranych zagadnieniach i postaciach, stosując do ich objaśnienia metodę alegorezy, która mu daje nieograniczone możliwości interpretacji tekstu. Zakłada bowiem, że sens Pisma Świętego jest nieskończony i zawsze pod jego jedną warstwą kryje się inna, głębsza.

Cezary uznawał nauczanie za jedno z najważniejszych zadań duszpasterskich i znany jest głównie jako kaznodzieja. Jego biografowie podają, że nauczał wiernych w każdą niedzielę i we wszystkie święta, a także często w ciągu tygodnia. Do dzisiaj zachowało się 238 kazań, które sklasyfikowano na: kazania upominające (1-80), nazywane Kazaniami do ludu, o Piśmie Świętym (81-186), na poszczególne święta (187-213), o świętych (214-232) i do mnichów (233-238).

Zbiór kazań o Matce Bożej autorstwa Jej gorliwego czciciela - św. Bernarda z Clairvaux - średniowiecznego mistyka, ascety i odnowiciela życia monastycznego.

Wybitne dzieło mistrza duchowego zostało poprzedzone encykliką Ojca Świętego Piusa XII „Doctor Mellifluus” o św. Bernardzie z Clairvaux opublikowaną w 800. rocznicę Jego śmierci.

Bezpośrednią konsekwencją liczenia się kierownika duchowego z Bogiem jest liczenie się z człowiekiem, szacunek dla duszy. Kierownictwo musi być ściśle dostosowane do osoby. Bo człowiekowi pomóc można jedynie po linii wierności jego zasadniczym własnym tendencjom rozwojowym, które otrzymał od Stwórcy.

Listy św. Franciszka Salezego są wielkim skarbem duchowym, cennym źródłem wiary, odwagi, nadziei. Trafnie komentują Wprowadzenie do życia pobożnego i Traktat o miłości Bożej, a czytelnik odnajduje w nich swojski urok tak dobrze znany z Rozmów duchowych. Dobrze je mieć stale pod ręką jako światło i umocnienie swojej codziennej drogi.

Z obszernej (liczącej dziewięćset stron) edycji wybrane zostały tylko najbardziej osobiste listy Franciszka Salezego, pisane do adresatów, z którymi łączyła go przyjaźń głęboko „wrośnięta w serce” (jak to ładnie ujął w liście do Antoniego Favre) i których „przypadki” dały mu sposobność do wyłożenia zasad swojego kierownictwa duchowego. W tym zbiorze jest to, co dla św. Franciszka Salezego było najistotniejsze i najgłębsze.

Księga fundacji jest dziełem, które bez wątpienia najlepiej kreśli portret św. Teresy od Jezusa, jej autorki, jako „niespokojnej wędrowniczki”. Ta księga jest również najmniej studiowaną ze wszystkich jej pism. Została pominięta przez Luisa de León w jego pierwszym wydaniu dzieł św. Teresy, a następnie sprowadzona do roli domowej lektury w karmelach terezjańskich.

Teresa z rozbrajającą szczerością i humorem przedstawia kulturę, zwyczaje i pasje Hiszpanów w wieku XVI. Jest to opowieść o jej przygodach i jej sióstr, a także karmelitów bosych podczas zakładania klasztorów Reformy. Księga ukazuje zarówno ogrom pracy św. Teresy nad stworzeniem odpowiednich warunków do życia charyzmatem karmelitańskim, jak i tęsknotę, by Karmel był przestrzenią ciszy, w której można spotkać miłującego Boga.

Merton - doskonale znając trudności, jakie otaczający świat stwarza dla rozwoju życia duchowego i życia modlitwy - uczy sposobów przezwyciężania owych przeszkód i pokazuje, jak nawiązać żywy kontakt z Bogiem, jak ocalić nasze prawdziwe człowieczeństwo.

W przedmowie do książki Nikt nie jest samotną wyspą pisze: "Bez życia duchowego cała nasza egzystencja staje się iluzoryczna i zawieszona w próżni."

Włączając nas  w prawdziwy porządek świata, ustanowiony przez Boga, życie duchowe wprowadza nas w możliwie najpełniejszy związek z rzeczywistością  - nie tą, którą sobie wyobrażamy, ale tą, którą sobie wyobrażamy, ale tą, która rzeczywiście istnieje. A czyni to, uświadamiając nam naszą prawdziwą osobowość i stawiając ją przed obliczem Boga".

Noc ciemna zawiera opis trudnego doświadczenia, jakim jest proces głębokiego oczyszczenia duszy. Autor omawia także sytuację człowieka zanurzonego w tym Bożym działaniu oraz jego skutek w postaci kontemplacji wlanej. Tematem księgi pierwszej jest "noc bierna" i przejście od medytacji do kontemplacji, natomiast księga druga mówi o "nocy ducha".

Klasyka duchowości, najpopularniejszy - po Biblii - tekst chrześcijański, niezastąpiona pomoc w drodze do świętości, ulubiona lektura wielu spośród tych, którzy osiągnęli szczyty duchowego rozwoju i przyjaźni z Bogiem, m.in. św. Ignacego Loyoli, św. Teresy z Lisieux, św. Josemaríi Escrivy. Tłumaczona z łaciny na dziesiątki języków, również kilkukrotnie na polski. Teraz dostępna w świeżym, nieafektowanym, przystępnym, a zarazem oryginalnym i subtelnym przekładzie autorstwa ks. Jana Ożoga SI, znanego czytelnikom m.in. z tłumaczenia "Ćwiczeń duchownych" św. Ignacego.

Popularna książka-poradnik życia chrześcijańskiego napisana przez Tomasza á Kempis. Powstała prawdopodobnie przed rokiem 1427. Przetłumaczono ją na 95 języków. Jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych (po Biblii) ksiąg chrześcijańskich. Popularność zdobyła nawet wśród niechrześcijan. W Polsce pierwszy (anonimowy) jej przekład ukazał się w 1545 r. Kolejne wydania w tłumaczeniu m.in. ks. J. Wujka, poety S. Grochowskiego, J. Wielowieckiego, ks. A. Jełowickiego ukazywały się w chwilach szczególnie trudnych dla Rzeczypospolitej. W czasie II wojny światowej książkę tę drukowano w Londynie i wysyłano do obozów jenieckich, trafiała do obozów koncentracyjnych, a także do środowisk polskich, które znalazły się poza Ojczyzną.