Jezu, wspomnij na mnie. Drogi krzyżowe – ks. Kazimierz Skwierawski

Znane i cenione przez duszpasterzy pomoce homiletyczne księdza Pogodnego na okres Wielkiego Postu - kazania pasyjne.

Medytacje pasyjne to zbiór trzech tekstów św. Alfonsa, które proponują krótką chwilę intensywnej medytacji według jego metody modlitwy myślnej. Pełne autentycznych i żywych emocji wprowadzają czytelnika w rozgrywający się jakby na jego oczach dramat męki i śmierci Jezusa, wzywając do umiłowania ukrzyżowanego Pana.

Medytacje różańcowe, zgodne z tradycyjnym układem modlitwy różańcowej znanej w czasach św. Alfonsa, to pięć serii tematycznych rozważań powstałych głównie w wyniku wyboru odpowiednich fragmentów z jego dzieł. Obejmują różne aspekty życia chrześcijanina i wskazują, jak naśladując Maryję i czerpiąc siły z Eucharystii, żyć na co dzień tajemnicami wiary, nadziei i miłości.

Podążanie droga krzyżową za Jezusem to codzienność każdego człowieka. Jedni niosą własne krzyże, potykając się o różne życiowe przeszkody, drudzy próbują podać im pomocną dłoń, ale są i tacy, którzy jedynie obserwują zmagania innych.

Kobiety towarzyszące Jezusowi nigdy nie pozostawały bierne czy obojętne, bo potrzeba działania i współodczuwania jest wpisana w ich naturę. Także nabożeństwo Drogi krzyżowej kobiety przeżywają wyjątkowo, w pełni angażując swoje serce w modlitwę i przeżywanie tajemnicy odkupienia.

Droga krzyżowa dla kobiet to propozycja właśnie takiej zaangażowanej modlitwy, otwierającej kobiece serce na miłość, którą Bóg ofiaruje im każdego dnia na nieraz wyboistych ścieżkach ich życia.

Rozważania Drogi Krzyżowej abp Fultona J. Sheena.

Wkrótce zapadnie kurtyna nad straszliwym i nieprzemijającym dramatem Twojej Odkupieńczej Miłości. A gdy słyszę Twe słowa: „Weź swój krzyż codzienny i naśladuj Mnie”, drżę z obawy, aby jego ciężar nie okazał się zbyt wielki, a jego wstyd zbyt gorzki.

W czasach, gdy nie tylko na kolorowych ulicach i wewnątrz korporacyjnych biur wszyscy wyglądają na pięknych, zadowolonych, szczęśliwych, bogatych, uśmiechniętych, ale nawet na religijnych spotkaniach słyszy się o sukcesie, zdrowiu, wielbieniu, udanym życiu małżeńskim, dostaje się recepty na najlepsze rozwiązania konfliktów, DROGA KRZYŻOWA wydaje się zupełnie nie pasować do całej tej mozaiki …

Jaka jest jednak prawda o nas? Jesteśmy tak naprawdę przybici, mamy pokrzyżowane plany życiowe, pęknięte serce i czujemy się obnażeni i przegrani. Kto może nas zrozumieć w takim położeniu żałosnym? Jedynie Ten, który wziął krzyż. Czy w krzyżu my jesteśmy podobni do Niego, czy On do nas?