Książki o modlitwie Jezusowej - pakiet [Filokalia + Modlitwa Jezusowa]

Modlitwa Jezusowa, jak stwierdził rumuński pisarz N. Crainic (1889–1972), jest „sercem prawosławia”. Praktykują ją unici, łacinnicy są nią zainteresowani, nawet niektórzy anglikanie czy protestanci oddają się z zapałem tej metodzie. Ona jest naszym wspólnym dziedzictwem, czymś więcej niż przejawem prywatnej pobożności; wkracza bowiem i przenika sferę liturgii. Jej implikacje i możliwości zasługują na uważne rozważenie. Niech te karty natchną do jej praktykowania licznych Czytelników!

Nieustanna modlitwa jest poszukiwaniem jedności. Nadaje naszemu życiu nadrzędny cel, upraszcza je, integrując nas wewnętrznie. To chyba wydaje się najważniejsze z punktu widzenia czytelnika „ze świata” – kiedy s. Miriam mówi o modlitwie, budzi w nas tęsknotę, wszyscy chcielibyśmy tak żyć, być tak prostym i spoistym… Ale zdajemy sobie sprawę, że krajobraz pustyni daleki jest od sielanki, a prawdziwy pokój jest owocem walki. Dlatego w książeczce znajdziemy rady, jak trwać, milczeć i uciekać, o modlitwie w pokusach i modlitwie przy pracy. Dowiemy się o różnicy między milczeniem duchowym a „milczeniem obrażonym” oraz dlaczego marzenia są „cudzołożeniem z nieprawdą”.

Nie ma modlitwy Kościoła bez modlitwy Ducha. Gdyby nie działanie Ducha Świętego, nikt z nas nie mógłby klęknąć do modlitwy. To On jest Poruszycielem, który niesie nam duchowe natchnienie. W tej książce autor Enzo Bianchi wyjaśnia, jak ważna jest rola Ducha Świętego na drodze człowieka do komunii z Bogiem.

Wskazuje, jak zmienia się nasza wewnętrzna perspektywa, gdy zaczniemy przeżywać wiarę przez pryzmat Trzeciej Osoby Boskiej.

„Szkoła walki duchowej” autorstwa księdza Krzysztofa Kralki SAC akcentuje dwie sprawy w naszym życiu.

Po pierwsze wskazuje obecność takiej rzeczywistości, jaką jest walka duchowa. Wszyscy ci, którzy idą w kierunku Boga, którzy porzucają życie w grzechu, nawracają się i zaczynają żyć Ewangelią, w sposób szczególny podlegają walce duchowej. Jest to walka na wielu płaszczyznach…

Drugi aspekt zaakcentowany w tytule to szkoła, czyli miejsce, w którym pobieramy naukę, zdobywamy wiedzę i umiejętności.

Kiedy Jezus powołał swoich uczniów, ruszyli za Nim na wędrówkę także – a może przede wszystkim – w swoim wnętrzu. Naśladowanie Chrystusa zazwyczaj nie oznacza pozostawienia rodziny i pracy, ale powierzenie się razem z  tym wszystkim Jego dłoniom, porzucenie swoich wyobrażeń o Bogu i o życiu.

Cenimy ludzi, którzy całkowicie poświęcają się wykonywanym zadaniom. Ile czasu i łaski potrzeba, aby cały człowiek poświęcił się modlitwie? To trudne pytanie i odpowiedź zawsze będzie inna, bo każdy człowiek jest inny. Prawdziwa modlitwa serca dzieje się nieustannie: modlitwa Jezusowa, powtarzana wiele razy w ciągu dnia, praktykowana spontanicznie w wolnych chwilach, wprowadza Boga w serce naszego życia, do samego centrum naszego człowieczeństwa.

Książka ta ma na celu przypomnieć Czytelnikowi solidne prace Guillaumont’a, które mogą pomóc zrozumieć wiele niełatwych fragmentów apoftegmatów czy innych tekstów monastycznych.

Staraliśmy się zebrać w tomie te prace, które odnoszą się do kwestii modlitwy – w końcu ona była głównym dziełem mnichów egipskich i, jak mamy nadzieję, lektura tych stron zainspiruje wielu Czytelników do podążenia jej ścieżkami.

Oddajemy do rąk Czytelników teksty autorstwa Pseudo-Antoniego Wielkiego i Izajasza Anachorety. Niniejszy tom to owoc rozpoczętego procesu całościowego, pierwszego w Polsce tłumaczenia Filokalii, antologiipism duchowych (IV – XV wiek) zredagowanej w XVIII w. przez św. Makarego z Koryntu i św. Nikodema Hagiorytę.

Tekst Pseudo-Antoniego to zbiór zasad przydatny dla człowieka, który ćwiczy się w cnocie i w filozofii. Całość ma formę zachęty, można ją ująć w takim zawołaniu: Nie zniechęcaj się niepowodzeniami, cel jest możliwy do osiągnięcia, walcz o cnotę, walcz o poznanie prawdziwej mądrości, wszystko jest w zasięgu twojej ręki. Możesz być pobożny i szczęśliwy.

Z kolei Izajasz Anachoreta skupia się głównie na zagadnieniu czujności. Na pierwszym miejscu staje tutaj praktyka straży umysłu, kontroli myśli.

Ojciec Rafał Kogut? Pieje z zachwytu nad dobrocią Boga, który daje się nam m.in. w prostej modlitwie obecności.

A dziennikarz Michał Nikodem – jak ten Nikodem z Ewangelii – przychodzi i pyta. I drąży. I dopytuje.

Bo chce dokładnie zrozumieć: co to znaczy dziś, w XXI wieku, spotkać się z Bogiem? 

Życie w Bożej obecności? Modlitwa nieustanna? Pełne zanurzenie?