Różaniec z Wojtyłami. Rozważania na nabożeństwa różańcowe - ks. Tomasz Bajer

Zelia i Ludwik Martin byli przekonani, że tutaj na ziemi niesienie krzyża jest nieodłączną częścią ludzkiej egzystencji.

Trzeba jednak zaznaczyć, że nie każde cierpienie staje się krzyżem. Stanie się nim dopiero wtedy, gdy ze swoim bólem pójdziemy pod krzyż Zbawiciela, by tam z wiarą szukać światła, siły i ochłody.

W przeciwnym razie cierpienie może być pozbawioną nadziei udręką.

NOWENNA do bł. Zelii i Ludwika Martin - rodziców św. Teresy od Dzieciątka Jezus.

Beatyfikacja Zelii i Ludwika Martin, rodziców św. Teresy od Dzieciątka Jezus, uzmysławia nam wagę Sakramentu Małżeństwa, a także ukazuje moc pragnienia doskonałości zaszczepionego w rodzinie. Święta Teresa tęskniła do nieba jak do utraconej krainy szczęśliwego dzieciństwa, a dziś może się cieszyć chwałą swych błogosławionych rodziców. My natomiast za ich wstawiennictwem możemy wypraszać łaski nieba dla naszych rodzin.

Do książeczki dołączona jest relikwia Błogosławionych.

Odkryj wyjątkową bransoletkę-różaniec, która nie tylko podkreśla Twoją wiarę, ale również emanuje elegancją i oryginalnością.

Nasz różaniec na rękę z kamieni szlachetnych to wyjątkowe połączenie kamieni białych howlitów o średnicy 8 mm i złotego hematytu, które nadają jej niepowtarzalny urok.

Każdy element tej bransoletki został starannie wykonany, począwszy od kamieni howlitowych, poprzez krzyżyk o wymiarach 10 mm, aż po fasetowane kuleczki o średnicy 3 mm. Ten subtelny, a jednocześnie wyrazisty design sprawia, że bransoletka jest elegancka i atrakcyjna dla osób poszukujących nietuzinkowych rozwiązań.

Bazą tej wyjątkowej biżuterii jest mocna i odporna na wycieranie gumka silikonowa, co czyni ją praktycznym dodatkiem do codziennego użytku.

Standardowy rozmiar bransoletki (17-18 cm) doskonale pasuje na większość nadgarstków, zapewniając komfort noszenia.

Ten tomik jest zapisem wykładów o modlitwie, prowadzonych dla nowicjatu od wiosny 2023 roku. Wykłady były skierowane do konkretnych osób i uwzględniały fakt, że te osoby, jakkolwiek z punktu widzenia prawa członkinie „nowicjatu”, miały już za sobą całe lata doświadczenia na drogach modlitwy, toteż nie trzeba było tłumaczyć im wszystkiego od zera. Raczej chodziło o pewną powtórkę i systematyzację tematu, a zwłaszcza o samą istotę rzeczy, o osadzenie tego, co nazywamy modlitwą, w całościowej naszej relacji z Bogiem.

Jeszcze i z innej przyczyny nie chcę tu wchodzić w jakieś szczegóły techniczne; bo tam, gdzie mowa o relacji, o rozmowie, ważniejszym tematem jest Rozmówca niż technika mówienia czy zasady interpunkcji. Można w tych zasadach tak ugrzęznąć, że już zza nich nie widać nic więcej. Tak a nie inaczej siedzieć, tak a nie inaczej zapisywać, tak a nie inaczej układać myśli w punkty… takie rzeczy mogą się chwilowo przydać, ale robienie z nich ważnej zasady jest żałośnie bezosobowym ujęciem tego, co jest właśnie w istocie swojej osobowym kontaktem.

Nie będzie tu także mowy o mistyce, o której pojęcia doświadczalnego nie mam żadnego, a książkowe słabe. Będzie o drodze modlitwy wspólnej dla nas wszystkich. 

Odkryj na nowo modlitwę na miarę pragnień Boga i człowieka

Bóg zaprasza nas do spotkania z Nim w „tu i teraz” naszego życia. Tymczasem my wolimy najczęściej albo rozpamiętywać przeszłość, albo zamartwiać się o przyszłość.

Umiejętności smakowania chwili obecnej może nauczyć nas różaniec. Gdy rozważamy jego tajemnice, tworzy się między Maryją a nami intymna więź. Matka Najświętsza, która zachowywała i rozważała w swoim sercu Boże sprawy, uczy nas kontemplacji, wyciszenia i prowadzi do doświadczenia wewnętrznego pokoju i głębi miłości Chrystusa.

Modlitwa różańcowa pomaga widzieć, słyszeć i odczuwać wokół siebie kochającą obecność Boga i troskliwość dobrej Matki. Spotkanie modlitewne ma w sobie coś z radosnej rozmowy przyjaciół, którzy ufają sobie bezgranicznie. Modlący się z ufnością powierza Bogu swoje troski i radości, dzieli się z Nim swoim smutkiem i cierpieniem. W Jego ręce oddaje swoją przyszłość i odsłania swoje skryte pragnienia. Jak promienie słońca przechodzą przez witraż i rozświetlają wnętrze katedry, tak samo poprzez modlitwę obecność Boga wchodzi w jego życie, rozprasza ciemności, usuwa poczucie samotności i opuszczenia, oddala lęk, dając w zamian mocną nadzieję na lepszą przyszłość.