Kierownictwo duchowe szkołą słuchania - ks. Krzysztof Grzywocz (konferencje CD MP3)

Uczucia są bogactwem naszej osobowości, życiową energią dla naszego rozwoju psychicznego i duchowego. Jednak nie zawsze i nie wszystkie uczucia w sobie kochamy. Są takie, których czasem nie chcielibyśmy się pozbyć. Jak kierownictwo duchowe może pomagać w twórczym przeżywaniu niekochanych uczuć?

1 płyta CD (format MP3) , całkowity czas nagrania 4 godz. 49 min.

Sesję prowadzi ks. ks.Krzysztof Grzywocz - teolog duchowości, kierownik duchowy, rekolekcjonista

Książka składa się z dwóch części. Pierwsza część adresowana jest do osób, które poszukują kierownika duchowego lub chcą pełniej wykorzystać już istniejącą relację oraz do kapłanów, którzy są zbyt nieśmiali, by uważać się za potencjalnych ,,kierowników duchowych?. Autor wskazuje jak przezwyciężać naturalne wątpliwości, aby ? polegając na Bożej pomocy ? podjąć tę posługę.

Druga część książki składa się z rozważań na temat medytacji i jest przeznaczona głównie dla tych, którzy pragną codziennie medytować.

Bezpośrednią konsekwencją liczenia się kierownika duchowego z Bogiem jest liczenie się z człowiekiem, szacunek dla duszy. Kierownictwo musi być ściśle dostosowane do osoby. Bo człowiekowi pomóc można jedynie po linii wierności jego zasadniczym własnym tendencjom rozwojowym, które otrzymał od Stwórcy.

Pośród trosk, jakie niesie życie, i wyzwań, jakie stawia przed nami wiara, wielu szuka dziś indywidualnego kierownictwa duchowego i wsparcia w postępie na drodze do Boga. Książka Janet K. Ruffing RSM to doskonała pomoc zarówno dla kierowników duchowych, jak i osób korzystających z kierownictwa, które wyszły poza początkowy etap tej drogi.

Tyle już napisano o cudownym exodusie narodu wybranego i jego charyzmatycznym przewodniku Mojżeszu, o jego drodze z ludem przez pustynię do Ziemi Obiecanej. Czy warto powtarzać się i rozważać temat na nowo? Przecież już wiemy: Mojżesz to dobry przywódca, idealny sędzia i administrator prawny, cudotwórca działający w imieniu i z polecenia Boga, jeden z najczęściej przywoływanych bohaterów biblijnych. Nowy Testament wymienia jego imię osiemdziesiąt razy!

Depresja jest dużym zagrożeniem, ale jednocześnie szansą. Wiele się można od niej nauczyć, ale tylko w klimacie szacunku, współczucia, modlitwy i zrozumienia.

Osoby depresyjne to często ludzie o niezwykłej wrażliwości, delikatni jak cienkie kartki tajemniczej księgi, z której tak wiele można wyczytać.

Czy wolno mówić o sensie depresji? Czy wolno pytać, co ona chce nam dzisiaj powiedzieć?

Wierzymy, że Bóg jest w każdej chwili obecny, że nie ma takiego momentu w naszym życiu, który by On opuścił. A jeśli Bóg jest obecny, to znaczy, że ta chwila ma sens.

Potrzeba słuchania i bycia wysłuchanym wpisana jest w samą istotę osobowej relacji. Tam, gdzie nie ma słuchania, tam słabną i wygasają osobiste, przyjacielskie więzi.

Słuchanie jest pierwszym słowem miłości, szacunku i wiary w człowieka. Potrafią słuchać jedynie ci, którzy wierzą w Boga i wierzą w człowieka – w jego głęboką wartość i godność.

Chrześcijańska duchowość ma wiele wątków, które ukazuje jej niepowtarzalne bogactwo. Ich wspólnego mianownika można dopatrywać się w mowie pożegnalnej Jezusa zawartej w Ewangelii wg św. Jana. Tutaj odnajdujemy słowa: „To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem”, a także: „Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni Pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego”

Kiedy świat mówi do nas, że „jesteśmy coś warci”, dotyka w nas jednej z najgłębszych potrzeb, ale kiedy stawia warunek „jeśli”, głęboko rani w nas tę potrzebę. Nieraz nie jesteśmy tego świadomi. Dlatego pozwalamy się ranić. Gonimy za tym, by świat nas dowartościował. Sądzimy, że musimy się rozprawić z mnóstwem podyktowanych nam „jeśli”: aby się liczyć, aby być cenionym, aby nie wypaść z gry. Tak bardzo ulegamy mnożącym się „jeśli”, że przestajemy żyć własnym życiem. Żyjemy na życzenie innych, w „gorsecie” ludzkich oczekiwań. Zgadzamy się być „tablicą” do zapisywania oczekiwań pod naszym adresem czy opinii o nas. I tak powoli ulegamy przekonaniu, że na wartość trzeba sobie zapracować, zasłużyć, a nawet ją kupić. Zapominamy o jednej z fundamentalnych i niezaprzeczalnych prawd o naszym życiu: że wartość po prostu się ma.

Komplet płyt MP3 zawiera nagrania siedmiu sesji weekendowych wygłoszonych przez ks. Krzysztofa Grzywocza w CFD w Krakowie, w ramach Szkoły Kierownictwa Duchowego, w latach 2000-2014.
 
Ks. Krzysztof głosząc konferencje, spotykał się z bliska z słuchającymi. Tak jakby rozmawiał z każdym z osobna – nawet gdy w auli było dwieście osób. Jakby siedział z uczestnikami sesji przy jednym stole, wsłuchiwał się w ich historie, starał się ich rozumieć, współodczuwał, współ­przeżywał.

Święty Paweł pisał, że uczeń Chrystusa jest glinianym naczyniem (por. 2 Kor 4,7), którego wyjątkowość kryje się w tym, co ono w sobie zawiera.

W przypadku sakramentu święceń skarbem, który jest zdeponowany w sercu każdego prezbitera, jest powołanie wzmocnione mocą Bożej łaski.

Ksiądz Janusz Umerle w swoich rozważaniach koncentruje się na codziennym i praktycznym wymiarze życia kapłanów. Czytelnik nie znajdzie w nich nużących analiz dokumentów czy paragrafów, napotka natomiast na wiele cennych obserwacji i wskazówek związanych m.in. z zagadnieniem modlitwy, celibatu, relacji z parafianami, rolą teologii i psychologii w posłudze, jak również na refleksje o mistycznym wymiarze kapłaństwa.

Wokół Apokalipsy narosły różne nieporozumienia: traktuje się ją jako porażający horror lub niezrozumiałą księgę, od której lepiej trzymać się z daleka. Nic bardziej błęd­nego! Pomimo skomplikowanej symboliki ta księga, ukazująca Boże spojrzenie na ludzkie dzieje, niesie nam jasne przesłanie nadziei i ufności, które warto odczytać. Apo­kalipsa to Słowo Boże, zawsze aktualne i potrzebne, może szczególnie w na­szych za­­gma­­twanych czasach.

Dom rodzinny, rodzina, przyjaciele mogą stać się nieocenionym dobrem w historii ludzkiego życia, ale także miejscem i źródłem bólu, który wpływa na przyszłość. Jak przyznać się do doznanych zranień, aby w ich następstwie nie ranić siebie i innych? Jak prze­żyć życiowe straty, aby nie niszczyły one naszej przyszłości?

Sesję prowadzi ks. Krzysztof Grzywocz - teolog duchowości, kierownik duchowy, rekolekcjonista