Od wychowania do formacji - Amedeo Cencini FdCC (MP3)

Książka Celibat. Aspekty pedagogiczne i duchowe jest owocem bezpośrednich rozmów Józefa Augustyna SJ z alumnami i księżmi.

Autor nie unika w niej rozważań na tematy trudne. W podejściu do problemu odwołuje się zarówno do nauczania Stolicy Apostolskiej, jak również do aktualnej sytuacji cywilizacyjnej. Uwzględniając całą złożoność zachowań emocjonalno-seksualnych, stara się dotrzeć do istoty celibatu, którego zachowanie wykracza poza psychologiczny wymiar człowieka.

Wiele problemów w sferze celibatu posiada ostatecznie swoje rozwiązania w sferze duchowej. Książka Celibat od chwili pierwszego wydania (1999) była w ciągłej sprzedaży i jest traktowana w seminariach niemal jako podręcznik wychowania do życia w celibacie.

W dobie tak zwanego kultu ciała konieczne jest odnalezienie na nowo jego rzeczywistej wartości. W jaki sposób? Przez ukazanie jego ścisłego związku z tym, co duchowe w człowieku. To, co cielesne, najlepiej wyraża się przez to, co duchowe.

Najważniejszym celem formacji do kapłaństwa jest, aby prowadziła do wewnętrznego ukształtowania w wychowanku usposobienia i uczuć Do­brego Pasterza.

Ludzie mają setki oczekiwań wobec księży.

Ci spoza Kościoła oskarżają nas o wszelkie zło tego świata. Krytykują nas za pazerność, chciwość, dewiacje. Ci w Kościele mają wiele uwag odnośnie tego, jacy powinniśmy być, a jacy nie. Każdy próbuje wyrzeźbić nas na wzór swoich pomysłów i wyobrażeń. Ciężko unieść te wszystkie presje i oczekiwania. Ciężko być perfekcyjnym.

Jakiś czas temu usłyszałem jednak zdanie, które po raz kolejny pozwoliło mi nabrać odpowiedniego dystansu do życia. Brzmiało ono: „Rodzimy się, by być prawdziwi, a nie perfekcyjni”.

Zdałem sobie sprawę, że książka, którą chcemy Państwu zaproponować, jest właśnie o tym. Jeśli więc macie ochotę na szczerą rozmowę o życiu księdza, jego kłopotach, dylematach i radościach, to zapraszam na spotkanie na kartach tej książki. Poznacie prawdę, a prawda Was wyzwoli. 

Duchowa odpowiedź na skandale w zakonach i wspólnotach

Ojciec Dysmas de Lassus, przeor Wielkiej Kartuzji – zgodnie z charyzmatem swego zakonu – zabiera głos niezwykle rzadko. Tym razem jednak, poruszony skandalami, które dotknęły wspólnoty życia religijnego, postanowił poszukać w teologii, duchowości monastycznej i psychologii lekarstwa na zadane rany. Wraz z zaproszonymi współpracownikami analizuje, jakie zagrożenia i wypaczenia mogą się pojawić w formacji i późniejszym życiu zakonnym oraz do czego mogą prowadzić. Pokazuje również jak ich uniknąć.

Panie, daj nam odwagę, byśmy nigdy nie zgadzali się na to, czego nie sposób zaakceptować, i nie zamykali oczu i uszu, kiedy cierpisz, byś kiedyś nie musiał nam powiedzieć: „Ja jestem Jezus, którego milcząco pozwoliłeś wykorzystywać”. Głęboka noc karygodnego milczenia dobiega końca i zbliża się świt...

Droga do wewnętrznej harmonii jest w zasięgu każdego

Życie duchowe można porównać do układanki tworzącej spójny obraz. Gdybyśmy próbowali uzupełnić ją elementem pochodzącym z innego zestawu – obraz utraciłby sens i różniłby się od wzoru znajdującego się na pudełku. Tak dzieje się wtedy, kiedy w naszej codzienności pojawia się grzech. Pogłębiające się wady sprawiają, że tracimy równowagę duchową.

W konsekwencji prowadzi to do chaosu w życiu wewnętrznym.

Ojciec Stanisław Biel, przywołując fragmenty ksiąg biblijnych oraz dzieła psychologów, szczegółowo opisuje okoliczności, w których mierzymy się z brakiem równowagi duchowej. Ukazuje również rozmaite drogi wyjścia, jakimi możemy podążyć, aby odzyskać stabilizację.